شنبه, ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ / ۰۹:۳۵:۱۵
افزایش تعداد تماشاگرنماهایی که با نور یا صدای گوشی های تلفن همراه خود، تمرکز بازیگران را به هم می زنند به آفت جدید سالن های تئاتر در کشور بدل شده است.
به گزارش آذر صبح، ایران تئاتر به قلم حسین سینجلی نوشت: صرف نظر از مسئله کیفیت ، نمی شود کتمان کرد که سرعت زیاد گسترش و رشد کمی تئاتر و رویدادهای حوزه نمایش در چند سال اخیر در مقایسه با تمام سال‌های قبل از این، قابل مقایسه نیست.
اما این سرعت زیاد همانطور که باعث بیشتر دیده شدن تولیدات نمایشی و فعالیت‌های هنرمندان تئاتر شده به همان نسبت نیز حجم حاشیه های حول و حوش جامعه تئاتر کشور را نیز زیاد کرده است.
هر چند این فرآیند می تواند محاسن و معایبی داشته باشد اما بی‌شک بازار حواشی الدوله به عنوان کسی که سال‌هاست در این عرصه فعالیت می‌کند را داغ کرده است.
راستش من که هر وقت قبل از شروع نمایش صدای بانو ژاله علو و یا دیگرانی رو می شنوم که درباره خاموش کردن گوشی تلفن های همراه از تماشاگران خواهش می کنند و این مسئله ابتدایی را متذکر میشن، با اینکه یه جورایی اعصابم بهم میریزه اما وقتی یکسری اتفاق ها رو در سالن های تئاتر هنگام اجراها می‌بینم به این نتیجه می رسم که بعضی از تماشاگرها (به ویژه در نمایش‌هایی که ستاره‌های محبوب در آن ها بازی می‌کنند) گویا برای دیدن تئاتر نیامدند. چون بعید می دونم کسی تماشاگر جدی و حرفه ای تئاتر باشه و این مسئله رو رعایت نکنه.
شاید این مسئله اتفاق جدیدی نباشه اما به هر روی آنقدر باعث آزار هنرمندان تئاتر شده و میشه که مثلا چندی پیش رضا کیانیان در نمایش «حرفه‌ای‌ها» و اولین کارگردانی‌اش در تئاتر، در جایی از نمایش با ایجاد یک رورانس، با یکی از تماشاگران که زنگ موبایلش را قطع نمی‌کنه برخورد کرد. و یا رضا بهبودی در نمایش «اگه بمیری» بعد از پایان اجرا مجبور شد به طوری علنی و با دلخوری به تماشاگری که با نور موبایلش تمرکز بازیگران را بهم زده بود، اعتراض کنه.
اما علاوه بر این شکل از مزاحمت موبایلی، دیدن فیلم‌ها و یا دقایقی از دو سه نمایش که تازه اجرایشان را شروع کردند در صفحه‌های مجازی خبر از آغاز یک اتفاق جدید می دهد که باید تا قبل از اپیدمی شدن آن سریعا واکسنش را ساخت. یعنی دیگه باید خیلی جدی‌تر از مسئله خاموش کردن موبایل‌ها باهاش برخورد کرد. متاسفانه چند روزی است حدود ۳۰ دقیقه از نمایش «سی» و تقریبا ۶۵ دقیقه از نمایش «بنگاه تئاترال» که اتفاقا هر دو با استقبال بسیار خوب مخاطبان مواجه شده توسط تماشاگرانی (بهتر است مثل استادیوم‌های ورزشی به آنها تماشاگرنما بگوییم) که لطف فرموده و با موبایل‌هایشان به صورت مخفیانه پس از تصویربرداری از این نمایش‌ها در حرکت واقعا غیرقابل توجیح در فضای مجازی منتشر کردند. من که واقعا وقتی مطمئن شدم که این خبر واقعیه تو دلم با این تماشاگرنما درد دل کردم، شما رو نمی‌دونم.
