دوشنبه, ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۲۲:۲۱:۳۹
در این اینکه فرهنگ دوچرخه سواری، عملی پسندیده و بسیار خوب برای یک شهر و شهروندانش می باشد هیچ شکی نیست اما آیا با این حجم از تبلیغات، قدمی هم در راستای عملی شدن این فرهنگ در سطح شهر تبریز انجام شده است یا خیر؟
به گزارش آذر صبح، در طول سال های اخیر شاهد این بودیم که بسیاری از مسئولان شهری، چه ورزشی و چه غیرورزشی به بهانه های مختلف به استفاده از دوچرخه در بین شهروندان اشاره کرده و این موضوع را مورد حمایت لسانی خود قرار داده اند. چندی پیش نیز دکتر سعید نیکوخصلت، نماینده شورای شهر تبریز در اقدامی نمادین با دوچرخه راهی محل کار خود شد که این حرکت مورد توجه بسیاری از رسانه ها و افکار عمومی قرار گرفت. انجام این حرکت از سوی یکی از اعضای شورای شهر که ورزشی ترین عضو این شورا نیز به شمار می رود این امیدواری را در بین شهروندان تبریزی ایجاد کرد که شاید در آینده ای نزدیک شاهد عملیاتی شدن این موضوع باشیم چرا که در طول سال های اخیر تنها شاهد این بوده ایم که در مناسبت های مختلف فقط به مفید بودن این موضوع از سوی مسئولین اشاره شده و هیچ قدمی در راستای دستیابی مردم به دوچرخه و یا ایجاد محیط های مناسب برای دوچرخه سواری صورت گرفته نشده است.
برای بررسی این موضوع در سطح شهر سراغ یکی از محل هایی رفتیم که از سوی شهرداری شهر تبریز برای اجاره رایگان دوچرخه به شهروندان در جهت ترویج فرهنگ دوچرخه سواری در میان مردم تعبیه شده است. متصدی این غرفه پس از اینکه متوجه شد برای کرایه دوچرخه در آن محل حضور یافته ایم سراغ ما آمد و شروع به توضیح دادن شرایط واگذاری دوچرخه به شهروندان شد. کپی از تمامی صفحات شناسنامه، کپی کارت ملی، رضایت والی در صورت مونث بودن فرد متقاضی، سفته چند میلیونی و چند مورد دیگر الزاماتی بودند که برای اجاره دادن دوچرخه بایستی در اختیار متصدی قرار می دادیم تا وی دوچرخه مورد نظر به مدت دو ساعت در اختیار ما قرار دهد! آری درست خواندید دو ساعت!
جالب است که با این همه تبلیغات و این همه مدارکی که بایستی در اختیار متصدی قرار دهیم، تنها می توانیم دو ساعت از دوچرخه در روز استفاده کنیم! بی شک اگر اهل دوچرخه سواری باشید آن هم در سطح شهری چون تبریز که ترافیک آن نه دوچرخه می شناسد و نه اتوبوس خط واحد به خوبی می دانید که دو ساعت دوچرخه سواری را اگر بخواهیم مفید در نظر بگیریم نیم ساعت هم نمی شود! حال طبق گفته های متصدی باجه یاد شده هیچ راهی هم برای تمدید زمان تعیین شده وجود ندارد و ماکزیموم تایمی که یک فرد می تواند دوچرخه را تحویل دهد با سی دقیقه تاخیر می باشد که البته به گفته وی این شرایط نیز همیشه نیست و در برخی موارد پذیرفته می شود!
با کنار هم گذاشتن این شرایط در کنار یکدیگر قید کرایه دوچرخه را زده و شوقی که داشتیم نیز از بین رفت و در همان نزدیکی ها و روی پله یکی از بانک ها نشسته و به این موضوع اندیشیدیم که آیا این باجه ها واقعا برای کرایه دوچرخه در راستای ارتقای سطح سلامت شهروندان تعیبه شده اند یا اینکه بیلبوردهای تبلیغاتی و یا ویترینی برای نمایش قدرت برخی از مسئولین هستند که با اوصاف بالا بایستی با تاسف گفت که مورد دوم بیشتر صحیح می باشد چرا که قوانین ذکر شده کاملا موید این موضوع می باشد که عملا اگر فردی به قصد ورزش برای سلامتی این دوچرخه ها را کرایه کند با توجه به بازه محدود زمانی که تعیین شده عملا به نتیجه و هدف دلخواه خود نخواهد رسید. اینجا بود که پی به این موضوع بردیم که چرا حوالی این باجه ها معمولا سوت و کور است و دوچرخه هایی که برای اجاره به شهروندان در آن مکان قرار داده شده اند معمولا بی راکب و پشت ویترین جا خوش کرده اند!
حال با روی کار آمدن شورای شهری که تفکر غالب آن در زمینه ورزش، رسیدگی به ورزش همگانی و ارجحیت این مقوله به ورزش قهرمانی می باشد، این انتظار از مسئولین به خصوص اعضای شورای شهر می رود که زمنیه ای را فراهم کنند که شهروندانی که واقعا قصد دارند در مسیر زندگی سالم برای بالا بردن سطح سلامتی خود و جامعه قدم بردارند اما امکان تهیه دوچرخه با توجه به شرایط سخت اقتصادی موجود در جامعه را ندارند، بتوانند به راحتی به این وسیله دست پیدا کنند…
