اولتیماتوم به لوکا یا امضای اولین نامه ما اشتباه کردیم!

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، باشگاه گسترش فولاد تبریز در پایان لیگ برتر شانزدهم وارد وادی جدیدی شد که اثرات آن تا کنون به هیچ عنوان مثبت نبوده است. غلامرضا سمندر، مدیرعامل گسترشی ها در پایان لیگ شانزدهم پس از سال ها فعالیت در این باشگاه به همکاری خود با آبی ها تبریزی خاتمه بخشید و گسترشی ها پس از مدتی کوتاه از هوشنگ نصیرزاده به عنوان جانشین سمندر و مدیرعامل جدید باشگاه خود رونمایی کردند که این اتفاق با واکنش های مختلفی همراه بود. نصیرزاده در بدو ورود خود به تبریز در نشستی خبری حاضر شده و با اطمینان از پیشبرد اهداف خود در باشگاه گسترش فولاد در آینده ای نزدیک و بازه زمانی تعیین شده خبر داد. گسترش فولاد با مدیریت نصیرزاده و به گفته خود وی قدم در وادی جدیدی به نام درآمدزایی گذاشته بود و مدیرعامل جدید این باشگاه عقیده داشت که این باشگاه تا به امروز در نقش مصرف کننده بوده و هیچ سود مالی نداشته است. نصیرزاده در این زمینه ابراز اطمینان کرده بود که برنامه هایی در سر دارد که می توانند باشگاه گسترش فولاد را در کوتاه مدت علاوه بر یک باشگاه موفق در زمینه فنی به باشگاهی موفق در عرصه مادی تبدیل نماید.

آرام آرام با آغاز فصل نقل و انتقالات تابستانی لیگ هفدهم اقدامات گسترشی ها با مدیریت جدید وارد فازی شد که در ابتدا برای خیلی ها نامانوس بود. باشگاه گسترش فولاد تبریز در سال های گذشته با اینکه به عنوان تیم دوم شهر تبریز و پایین تر از تراکتورسازی رده بندی می شد ولی همواره در ترکیب خود ستاره هایی داشت که این تیم را به تیمی قابل اتکا در بسیاری از میادین تبدیل کرده بود. چندی نگذشت که همین ستاره هایی که تیم را به تیمی قابل اتکا در بسیاری از میادین تبدیل کرده بود یکی پس از دیگری سر از تیم های دیگر در آورده و دست کادرفنی تیم را از نظر بسیاری از کارشناسان و اهل فن در لیگ هفدهم بسته تر نمودند اما مدیریت باشگاه با اقتدار عقیده ای به این موضوع نداشت. مرتضی اسدی، مسعود ابراهیم زاده، مگنو باتیستا، لوسیانو پریرا، داریوش شجاعیان و مصطفی اکرامی نفراتی هستند که سال قبل در تیم گسترش فولاد تبریز حضور داشتند و در فصل جاری در تیم هایی دیگر پراکنده شده اند. جدایی این ستاره ها در شرایطی بوده که به هیچ عنوان جانشین قابل قبولی برایشان از سوی گسترشی ها جذب نشد و در پاسخ دلیل این کار نیز صرفه جویی و جوانگرایی از سوی آبی های تبریزی مطرح شد اما هیچ تردیدی از همان ابتدا وجود نداشت که خانه تکانی به این گستردگی نتیجه مثبتی نمی تواند در پی داشته باشد چرا که اصول این کار در فوتبال حرفه ای دنیا مراتبی دارد که گسترشی ها ابتدا و انتهایش را فقط انجام داده اند و تدابیر بین این دو نقطه صفر و صدی را با چشمان بسته رد شده اند.

نتیجه این کار کاملا مشخص بود و خیلی زود نیز نمود پیدا کرد؛ قعرنشینی گسترش فولاد در جدول رده بندی لیگ هفدهم را نباید بیش از حد مجاز به کادر فنی تیم نسبت داد چرا که شواهد و قرائن به گونه است که هر سرمربی دیگری هم بالای سر این تیم بود نمی توانستیم نتایج دیگری از وی انتظار داشته باشیم. بی شک گسترشی ها پی به برخی اشتباهات برده اند اما بازهم متاسفانه دم دستی ترین سلاح ممکن را برای از پای درآوردن این معضل کشنده، اولتیماتوم به لوکا بوناچیچ و در نهایت برکنار کردن وی در آینده ای نزدیک که هنوز مشخص نیست کی خواهد بود دانسته اند!