تنها سیاستمداران اروپایی در زمینه برجام تصمیم گیرنده نخواهند بود. چراکه روابط اقتصادی در هم تنیدهای میان اروپا و آمریکا وجود دارد که می تواند بسیاری از معادلات را بر هم زند.
به گزارش آذر صبح به نقل از آنا، پس از اینکه آمریکاییها به طور کلی بر روی میز برجام زدند و سعی کردند قاعده بازی را به هم بزنند حامیان برجام در داخل ایران که تا پیش از این همه تخم مرغهای خود را در سبد آمریکا چیده بودند در یک چرخش ۱۸۰ درجهای به سمت اروپا برگشتند.
این موضوع که آمریکا کدخداست و بایستی با او بست از اوائل دولت یازدهم مطرح شد و اغلب ظریف را در کنار جان کری، وزیر خارجه دولت اوباما می دیدیم که مذاکرات را پیش می بردند. اما ترامپ قواعد بازی را بهم زد تا در این حیطه اروپا به عنوان حامی برجام مهمتر شود.
البته تا به اینجا به صورت لفظی شاهد حمایت اتحادیه اروپا از برجام بودهایم. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این زمینه حمایت خود از برجام را اعلام کرده و بیان داشته که مواضع ترامپ باعث مخدوش شدن اعتبار آمریکا می شود. درواقع در زمان اون بود که مذاکرات به ثمره نشست و خارج از قاعده است که وی برجام را که یکی از دستاوردهای سیاست خارجی اروپا در زمان خودش بود را نفی کند.
از این رو امیدواری به اروپا بیشتر شد. اما کارشناسان بین المللی این موضوع را مطرح می کنند که تا چه حد در برجام می توان به حمایت اروپا امید بست. اگر به سبقه تاریخی این موضوع نگاه کنیم به وضوح مشخص می شود که چندان هم نمی توان به قاره سبز در این زمینه امیدوار بود. ضرب المثلی در جهان بین الملل درباره رابطه اروپا و امریکا وجود دارد که هرگاه آمریکا عطسه می کند اروپا سرما می خورد. موضوعی که به خوبی نشان می دهد چقدر اروپا تحت تاثیر سیاست آمریکاست.
از سوی دیگر مطرح می شود که وابستگی تجاری اروپا به آمریکا ۶۸ برابر ایران است. اینکه اروپاییها بخواهند منافع خود را در قبال ایران نادیده بگیرند موضوع قابل تامل و غیر قابل انتظاری است. این معادلات کمی با در هم تنیده شده اقتصاد اروپا، رژیم صهیونیستی و آمریکا پیچیده تر می شود. اقتصادی که اساس سیاست های اروپا را تشکیل می دهد و در سطوح دیگر غیر از مسائل سیاسی تعیین کننده است.
بنابراین تنها سیاستمداران اروپایی در زمینه برجام تصمیم گیرنده نخواهند بود. چراکه روابط اقتصادی در هم تنیدهای میان اروپا وآمریکا وجود دارد که می تواند بسیاری از معادلات را بر هم بزند.
کارشناسان مطرح می کنند که اروپاییها اگر بخواهند منافع اقتصادی خود را هم درنظر بگیرند، حجم تبادل تجاری و مناسبات مالیای که تک تک کشورهای اروپایی با آمریکا دارند، در کنار رویکردهای سیاسی، حقوق بشری و مشترکاتشان برای اعمال فشار به جمهوری اسلامی ایران حکم میکند که آنها درنهایت در مسیری که مطلوب آمریکا هست و منافع آنها نیز در این مسیر تأمین میشود، حرکت کنند.
یک مثال کاربردی در این زمینه بانکهای اروپایی هستند. در حال حاضر هم بانکهای بزرگ اروپایی تحت تاثیر مجازاتهای سنگین خزانهداری آمریکا از مراودات مالی با ایران خودداری می کنند. بنابراین موضوع بیش از اینها پیچیده است که بتوان آنرا در حوزه دیپلماتیک قابل حل و فصل دانست. البته ظهور دانلد ترامپ رئیس جمهور هتاک آمریکا در عمل مشکلاتی برای روابط اروپا و آمریکا به وجود آورده است اما همانطور که گفته شد تنها سیاستمداران و روسای جمهور این کشورها درباره مسائل فی ما بین تصمیم گیری نمی کنند.