میگویند تهیهکنندههای سینما برای جذب مخاطب تعدادی کارمند استخدام کردهاند که در پردیسهای سینمایی با صحبت علیه فیلمهای دیگر، مخاطبان آنها را جذب فیلم موردنظر خود کنند و البته این شیوه دعوت پیشامدرن است که به شیوه حسینقلیخانی معروف است و باید آن را در ادامه مافیای سینمای ایران دید که به هر ترفند و حتی دوز و کلکی متوسل میشوند که حتما فیلمهایشان در یک گروه و زمان مناسب اکران شوند و برای حذف رقیبانشان دست به هر اقدام منفیای خواهند زد که آنها را از عرصه رقابت دور کنند.
به گزارش آذر صبح، روزنامه شرق در ادامه نوشت: حتی در برخی از پردیسهای تهران که این روزها محل رفتوآمد چنین کارمندهایی است، مسئولان آنها چنین کارمندانی را از پردیس خود بیرون انداختهاند و البته در این موارد نیز انگشت اشاره به سوی برخی از تهیهکنندگان بوده و حتی آنها بعد از علنیشدن چنین اتهامی اظهارنظر کردهاند و تهیهکننده «خانه دختر»، خدا را روزیرسان و اصلا چنین چیزی را نسبت به خودش امری دروغین دانسته است.
بههرتقدیر میدانیم که در این فرصت یکماهه اکران سینمایی، باید فیلمها فروش کنند و به حدنصاب فروش هم برسند که در آن موعد مقرر زودتر از برنامه اکران گروههای سینمایی حذف نشوند و شاید این خود دلیلی باشد برای اینکه علاوه بر تبلیغ بتوان از هر نوع ترفند و تمهید- حتی ضدتبلیغ- نیز بهرهمند شوند که بتوانند همچنان در جذب تماشاگر موفق باشند.
این تنها معضل سینما نیست، بلکه در تئاترهای خصوصی و بهویژه در تالارهای کوچک که اغلب بدون تماشاگر هستند، با چنین مشکلی روبهرو هستند و آنها هم عدهای را به پردیسهای بزرگ سینمایی میفرستند و البته آنها با دادن بروشور و دستگرفتن پوستر و گفتن درباره نمایشهایشان از مردم دعوت میکنند که حتما تئاترشان را ببینند.
حتی برخی از این افراد در سالنهای بزرگ تئاتر بعد از پایان نمایشهای پرتماشاگر، چنین پیوند و ارتباطی را برای انجام تبلیغات و دعوت به دیدن کارهایشان انجام میدهند. البته این دعوت یا تبلیغ با بدگفتن از آثار دیگران همراه نیست و این همان تبلیغات صادقانهای است که ضرورتا در این حالوهوای کماشتهایی مردم برای دیدن برخی از تئاترهای بدونچهره شاید کمی پاسخ بدهد. اینها را میتوان به مافیای خصوصیشدن سینما و تئاتر ربط داد و شاید کمتوجهی متولیان فرهنگی کشور، همه را در باب جذب تماشاگر دچار چنین رویدادهای تلخی کرده است.