اشتباه نکنید! این تصویر مربوط به مناطق زلزله زده ی غرب نیست. اینجا بیمارستان کودکان تبریز است که خانواده های کودکان صعب العلاج را مجبور ساخته با وجود ادعای مسئولان نسبت به مهیا بودن تمام امکانات، روزگار خود را در چادر سپری کنند به امید بهبودی پاره های تن خود!
آذر صبح/ ناهیده زمانی: انتشار عکسی از چادر زدن خانواده ای با کودک سرطانی در محدوده بیمارستان کودکان تبریز همزمان با برگزاری نشست خبری رئیس بیمارستان حاشیه ها و انعکاس گسترده ای در شبکه های اجتماعی به همراه داشت.
دکتر سیامک شیوا، رئیس بیمارستان کودکان در حالی از اسکان و ایجاد امکانات رفاهی برای همراهان بیماران بستری در این بیمارستان سخن گفت که بیماران خانواده ها و مراجعین این بخش با مشکلات و سختیهای بسیاری روبرو هستند.
بیماری سرطان نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا به عنوان یکی از بیماریهای صعب العلاج شناخته شده که دولتها و متولیان درمان کشورهای مختلف تسهیلات ویژه ای برای این بیماران در نظر می گیرند.
این بیماری علاوه بر هزینه های هنگفت درمان مشکلات و مصائب غیرقابل تحملی دارد که یکی از آنها سختی مراقبت دائمی از بیمار است.
وقتی در خانواده ای یک نفر به بیماری سرطان مبتلا باشد تمام خانواده و بستگان بیمار درگیر می شوند، تا جایی که برای نگهداری از یک بیمار همکاری ۴ یا ۵ نفر الزامی است.
بخصوص اگر فرد مبتلا به بیماری کودک باشد قطعا سختیهای بیشتری به دنبال خواهد داشت، سختیهایی که مسائل عاطفی و مالی زیادی برای والدین تحمیل می کند.
تمام این موارد چند برابر می شود وقتی بیمار مجبور است برای درمان به شهری دیگر سفر کند.
بیمارستان کودکان تبریز به عنوان تنها مرکز درمانی این بیماری در شمالغرب کشور مرکز درمان بیماران و مراجعه کنندگان تمام استانهای منطقه و حتی کشورهای همجوار است.
چادر زدن خانواده ی کودکان صعب العلاج در جوار بیمارستان کودکان تبریز با وجود انکار مسئولان!
این سفر به معنی بیکاری والدین، فقر، آوارگی و درماندگی دیگر فرزندان خانواده، درد غربت و بار روانی تنهایی و بسیاری مشکلات دیگر است که هزینه هایی سرسام آور به خانواده تحمیل می کند.
همه اینها در کنار حمایت های ضعیف بیمه ای و متولیان درمان و عدم تخصیص تسهیلات بیماریهای خاص به مبتلایان سرطان امری است که تاکنون پاسخ روشنی از طرف متولیان نداشته است.
و حالا رئیس بیمارستان کودکان در حالی از ایجاد امکانات رفاهی برای بیماران و همراهان آنها سخن می گوید که نبود امکان اسکان برای خانواده بیمار غیربومی، نبود حتی یک نیمکت در محدوده حیاط بیمارستان برای استراحت چند دقیقه ای، تنفس و یا انتظار مراجعه کنندگان، آسانسورهای خراب، مشکلات تهویه، ضعف امکانات بهداشتی، بی توجهی و گاهی بی مسئولیتی پزشکان بخش به دلایل واهی و… نکاتی است که همواره مسئولان بیمارستان از زیر بار آن شانه خالی کرده اند.
خرابی یک روز در میان آسانسور بیمارستان که گاهی خانواده ها را مجبور می کند بیمار نیمه هشیار جراحی شده را بر روی دست و شانه بین طبقات منتقل کنند.
خرابی آسانسور ساختمان سه ساله بیمارستان کودکان تبریز با دلایل مبهمی چون نبود بودجه کافی برای تعمیر، در دسترس نبودن پیمانکار، سیستم تنظیمات آسانسور، نبود قطعه و… به یکی از مشکلات مهم بیماران تبدیل شده است.
از طرفی بهانه مشکل سیستم تهویه هوا در حالی موجب می شد در فصل گرما و در اوج آلودگی پنجره های ساختمان باز بماند که خود دکتر شیوا یکی از دلایل اصلی فوت کودکان بخش خون را عفونت عنوان می کند و گرد و خاک، گزش حشرات آلودگی، سموم معلق در هوا برای این کودکان سیر معکوس روند درمان را در پی دارد.
اما تمام این مسائل رنگ می بازد وقتی پای بهداشت و نظافت بیمارستان به میان می آید.
زمانی که همراه بیماران نه تنها به دلیل نبود آشپزخانه و غذای بیمارستان مجبور به آشپزی در اتاق بستری بیماران بودند بلکه در همین اتاق ها اقدام به شستشو و خشک کردن لباس و ملافه های خود و بیمارشان می کردند.
امروز بخشی از مشکلات آشپزخانه، حمام و رختشویی با ورود تشکلهای مردمی و بخصوص انجمن حمایت از بیماران سرطان تسکین حل شده، اما باز هم نیاز ضروری به همت متولیان بیمارستان، مسئولیت پذیری و تعهد حرفه ای و انسانی پزشکان و همچنین حمایت متولیان درمان استان وجود دارد تا با تامین مشکل اسکان همراهان بیمار و رفع بخشی از دغدغه های مالی و روانی آنها فرصتی برای اندیشیدن به مسائل درمانی، بهداشتی و مالی این بیماری فراهم شود.