بخش خون بیمارستان کودکان تبریز به عنوان تنها بیمارستان کودکان شمالغرب کشور، محل مراجعه خیل عظیمی از بیماران استانهای منطقه و کشورهای همجوار است که متاسفانه در پاره ای موارد حتی از امکانات موجود هم به درستی استفاده نشده و ضعفها و مشکلات جاری به دلایل مختلف موجب کندی روند درمان و در موارد متعددی به فوت کودکان منجر می شود.
به گزارش آذر صبح، خانواده برخی از بیماران غیربومی بخش خون بیمارستان کودکان تبریز به عنوان تنها بیمارستان کودکان شمالغرب کشور در حالی به دلیل مسائل مالی در هوای سرد و پائیزی تبریز به همراه کودک بیمار خود شب را در چادر به سر می برند که به گفته دکتر سیامک شیوا، رئیس بیمارستان کودکان تبریز ساختمان مهمانسرای این بیمارستان به بخش اداری تبدیل شده است.
خانواده ها مجبورند کودکان بیمار خود را که در نوبت درمان هستند، در محوطه باز بیمارستان نگهداری کنند.
در حالیکه طبق استانداردهای درمان بیماران خونی باید در هوای تمیز و بدور از آلودگی تنفس کنند، این کودکان ساعتها در هوای گرم و پر از دود تابستان و سرمای پاییز تبریز در محیط باز، در معرض دود خودروها، بوی زباله های محوطه، کنار اشخاص متفاوتی که می توانند ناقل بیماریهای مختلف باشند به سر می برند.
عکس پایین کودکی را نشان می دهد که بر روی قطعه کارتنی روی زمین سیمانی کنار مادرش به خواب رفته است.
نظافت محوطه بیمارستان و سطل های زباله نظارت مشخصی ندارد.
پدر بیماران بستری شده در لاکر غذای بیمارستان / به دلیل خرابی آسانسور غذای بیماران از طریق راه پله منتقل می شود.
آسانسور ساختمان جدید بیمارستان حتی در روزهای فعال بودن هم به دلیل عمل نکردن دکمه در طبقات به مشکل تبدیل شده است، مراجعه کنندگان، بیماران، پرسنل و… باید مدتها منتظر بمانند تا در صورتی که کسی داخل آسانسور باشد و برحسب شانس در طبقه مورد نظر توقف کند بتوانند سوار شوند.
برگه مشخصات آسانسور (اطلاعات پیمانکار، نصب، ظرفیت و…) به طور کامل کنده شده است.
وضعیت شستشو و خشک کردن لباس کودکان بیمار در بخش خون که ضمن ایجاد محیط مرطوب، مولد عفونتهای قارچی و مهمترین عامل فوت بیماران خونی محسوب می شود.
تخت کودک بیماری که به دلیل پر بودن ظرفیت اتاقها در سالن و نزدیک در خروجی بستری است، با لباسهایی که در محیط بسته ساختمان بیمارستان، در مسیر تردد، به دور از آفتاب و هوای کافی خشک می شود.
خشک کردن لباسهای مختلف در تماس با یکدیگر و به دور از آفتاب و امکانات میکروب زدایی
یکی از راههای خشک کردن لباس کودکان و همراه بیمار استفاده از هوای آزاد با توصل بر آویزان کردن آنها روی پنجره ای است که در اثر تماس های افراد مختلف ناقل بیماری است.