روش LTM راهی برای تعیین علل ناشناخته‌ی تشنج/ ضرورت قرار گرفتن تشنج در لیست بیماری‌های خاص

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح به نقل از ایسنا ، دکتر سعید چارسویی ، با بیان این مطلب اظهار کرد: از این روش به منظور تشخیص و تایید تشنج با علل نامعلوم استفاده می‎شود. سردردهای میگرنی، حالت‎های سایکوژنیک یا مشکلات روانپزشکی علایمی شبه تشنج ایجاد می‎کنند که برای تشخیص و تایید منبع اصلی و تیپ تشنج از روش LTM استفاده می‎شود. این روش با مشخص کردن نوع داروی مصرفی و علت مقاومت دارویی بیمار، سبب کاهش عوارض جانبی دارو و بار اقتصادی می‎شود. در استفاده از این روش کانون تشنج‎زایی بیمار به طور دقیق شناسایی می‎شود و این روش برای بیماران مبتلا به صرع که تصمیم به جراحی گرفته‎اند، بسیار مفید واقع می‎شود.

وی با اشاره به فرایند روش LTM گفت: در طول ۲۴ ساعت اول، بیمار بدون قطع داروهای مصرفی تحت کنترل قرار می‎گیرد و در صورت حمله، تنشج ثبت می‎شود. اگر حمله‌ای در طول ۲۴ ساعت اول رخ ندهد، ارائه‌ی داروها هر روز ۲۵ الی ۵۰ درصد کاهش می‎یابد و بیمار در آستانه‎ی تشنج یک دقیقه‎ای الکتریکال و حملات بالینی قرار می‎گیرد. تمامی حملات تحت کنترل کادر آموزش دیده بوده و از این رو هیچ خطری بیمار را تهدید نمی‎کند.

وی افزود:  از زمان را‎ه‌اندازی این سیستم در بیمارستان رازی تبریز، بیش از ۱۸۰ بیمار تشنجی پذیرش شده‎اند، ولی با توجه به این که تشنج بیماری خاص و تحت پوشش بیمه به شمار نمی‎آید، همه‎ی بیماران توان بهره‎مندی از این روش را ندارند؛ به طوری که هزینه‎ی ۲۴ ساعت تحت نظر بودن در بخش حدود ۳۰۰ هزار تومان برآورد شده است. با وجود پایین بودن نرخ پذیرش در تبریز، اکثر بیماران از پرداخت همین میزان نیز ناتوان هستند.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز در ادامه با ارائه‌ی تعریفی از تشنج گفت: به تخلیه‎‌ی ناگهانی الکتریسیته‎‌ی نورون‌های مغز تشنج گفته می‎شود که در صورت تکرر، صرع یا اپیلپسی خوانده می‎شود. تشنج در افراد مختلف به شکل‎ و تیپ‌های مختلفی بروز می‎کند.

وی با اشاره به علائم تشنج‎ منتشر، بزرگ و ژنرالیزه گفت: در این نوع از تشنج، افراد هوشیاری خود را از دست داده و علایم حرکتی همچون انحراف چشم، گاز گرفتگی زبان، خروج کف از دهان و بی اختیاری ادرای و مدفوع در آنان دیده می‎شود.

وی عنوان کرد: برخی از انواع تشنجات نیز بر اساس نواحی درگیر مغز (لوب پیشانی، آهیانه، گیجگاهی، لوب پسین و پیشین) در بروز تشنج نامگذاری می‎شوند که تشنجات پارشیال، کوچک یا فوکال از این نوع هستند.

چارسویی بیان کرد: مشاهده‎ی حالات و علایم بالینی بیمار از مهم‎ترین راه‎های تشخیص تنشج به شمار می‎آید. همچنین دریافت شرح حال از بیمار در تشنج فوکال و گرفتن گزارش از اطرافیان بیمار در تشنج ژنرالیزه نیز می‎تواند در تشخیص تشنج به پزشک کمک کند.

وی با اشاره به علل بروز تشنج ادامه داد: مشکلات مغزی، قلبی و متابولیکی مثل تغییر در الکترولیت‎ها از علل مختلف بروز تشنج به شمار می‎آیند که علل مغزی یا اپیلپتیک از اصلی‎ترین علل بروز تشنج به شمار می‎آید و از نوار مغزی نیز جهت تایید تشنج می‎توان استفاده کرد.