آل هاشم نمایی زیبا از اصالت جمهوریت و اسلامیت نظام را به نمایش می گذارد

به گزارش آذر صبح، محمدرضا انزابی: اما با ظهور طیفی از مدیران که قائل به رفاه و سطح بالای زندگی بودند بتدریج از میان مردم عادی مهاجرت کردند و سبک متفاوتی از زندگی را برگزیدند، نگاه مردم نیز به مرور به این روش زندگی مسئولین عادت کرد.

تا اینکه بعد از گذشت چهار دهه از عمر این نظام، آل هاشم، این سید شریف، فصل تازه ای از شیوه مسئولیت را تعریف می کند. تعریفی جدید از رابطه حاکمیت با ملت.

البته باید خاطرنشان کرد خاندان معزز آل هاشم همواره در میان مردم زیسته اند و مرجعی برای شنیدن حرف مردم و رفع مشکلات آنها بوده‌اند. ابوی امام جمعه محترم، هنوز هم در محله ای متوسط و در منزلی قدیمی روزگار می گذراند و ساده و صمیمی در مسجد محل حاضر می‌شود و مردم به ایشان با جان و دل اقتدا می‌کنند.

امام جمعه با قرار گرفتن در مسیر واقعیتهای اجتماعی خود را به خیل عظیم مردم می رساند. او با رفتارهای عملی خود نشان می دهد که در میان همین مردم عادی است.

در شهر روی به هر طرف بچرخانی نشانه ای از رفتارهای سید شریف را میابی. نه تنها مردم تبریز این مرد بزرگوار را به نیکی دوستش می دارند که این روزها آوازه رفتارهای سید شریف در سراسر کشور پیچیده است.

امامِ هر روز این شهر، اخلاق را که آرمان اصلی انقلاب است معنا می کند. نماد تبریز را از نابودی حفظ می کند. خطر خشکی دریاچه را نه با مکاتبات مرسوم اداری که با زبان مردم فریاد می زند.

وقتی به‌جای بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مکرر و فارغ از قراردادهای مرسوم حفاظتی و امنیتی سوار وسائط نقلیه عمومی می‌شود خطر آلودگی هوا را بصورت عملی به مدیران یادآور می‌شود. با دانشجویان، صمیمانه گپ می‌زند و با آنها بر سفره غذا می‌نشیند، به همه مسئولان نشان می‌دهد دانشجو فرزند خوب ما است و باید پدرانه حرفش را شنید و راهنماییش نمود، چرا که جامعه فردا را به همین جوانان خواهیم سپرد.

در عین‌حالی که مشکلات مردم را بیان می‌کند و توهین به مردم غیور آذربایجان را بر نمی‌تابد و با قاطعیت تمام خواستار عذرخواهی مسببین می‌شود، اما با درایت و هدایت داهیانه، مجال سوء استفاده را از بدخواهان می‌گیرد.

با مردم عادی به نماز جمعه می رود و به مسئولین گوشزد می کند که بدون دیوارکشی، در صفوف یکسان با مردم شهر باید نماز بگذارند.

او تبریز را به خوبی می‌شناسد سالهاست با مردم این شهر مأنوس است. انگار با مردم شهر هم‌خانواده است و این شناخت نه به جهت جایگاه مسئولیتی کنونی که به لحاظ مردمی بودن و در کنار مردم بودن این خاندان نجیب می‌باشد و این رفتارها می تواند شکافی عاطفی که سالهاست بین مردم و مسئولین فاصله ایجاد نموده، به مهربانی تبدیل کند و مردمی که همواره پشتیبان نظام بوده‌اند و انقلاب و ارکان آن را دوست می‌دارند، اما شاید گلایه هایی دارند، با مسئولین آشتی دهد. بشرطی که مسئولین نیز پیام‌های عملی سید شریف را به گوش جان بشنوند و فارغ از عناوین مدیریتی زانو به زانوی مردم بنشینند.