شنبه, ۱۵ آذر ۱۴۰۴ / ۱۶:۲۰:۵۶
عرصه ورزش ایران هر چند محل تجلی توانمندیهای جوانان ایرانی بوده که در رویدادهای مختلف عزت و افتخار را در این مقوله برای کشور به ارمغان میآوردند اما در عین حال همیشه چالشهای مختلفی نیز سد راه توسعه پایدار ورزش ایران بوده است.
به گزارش آذر صبح به نقل از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، از انسجام و پیوستگی نداشتن کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان یا همان سازمان تربیت بدنی سابق تا نبود رونق اقتصادی در ورزش و فقدان برنامهریزی برای حضور هدفمند در بازیهای آسیایی همچنین تمرکز بیثمر بر تهران و توجه کافی نداشتن به ورزش عمومی، همگی سد راه پیشرفت ورزش ایران بوده است. اکنون ورزش ایران با تدابیری امید بخش همراه شده بهطوری که میتوان امیدوارانه به آینده ورزش نگریست.
تعامل برای افتخار
موضع سلطانیفر در قبال کمیته ملی المپیک قابل توجه است: ((حال ورزش در تعامل وزارت و کمیته ملی المپیک خوب است.))
این موضع قطعا برگرفته از سیاست آرامش در فضای ورزش است که در روز مراسم معارفه هم بر روی آن تاکید کرد.
او بارها تاکید کرده است: هر زمانی که رابطه وزارت ورزش و جوانان با کمیته ملی المپیک خوب بوده، ورزش کشور رشد کرده و رویکرد وزارت ورزش در درجه اول تعامل عمیق، گسترده و عملی با این کمیته است.
بدیهی است که با این سیاست، ارتباط کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان با ارتباط منطقی همراه میشود ارتباطی که با تجمیع منابع چه بسا موجبات موفقیت ورزش ایران را در رویدادهای مهم، بیشتر از قبل فراهم آورد.
اقتصاد ورزش ایران
اما نکته امیدبخش دیگر در عرصه ورزش را باید در نگاه مسعود سلطانیفر به اقتصاد ورزش دانست. آنجا که این مقوله سالهاست به حلقه مفقود شده ورزش کشورمان بدل گشته است. وقتی در بالاترین سطح فوتبال مملکت، برخی باشگاهها آنچنان به مشکلات اقتصادی برمیخورند که فعالیت حرفهیی آنها به مخاطره میافتد یا باشگاهی در سطح لیگ برتر فوتبال به دنبال اسپانسر میدود یا فدراسیونها در اعزام تیمها به مسابقات مهم با مشکل مواجه میشود همچنین هزینهها آنچنان بالا میرود که بودجههای خصوصی و دولتی را میبلعد، باید اقتصاد ورزش را بالاخره عملیاتی کرد.
اقتصاد ورزش که در دنیا موجبات توسعه یافتگی را بهوجود میآورد در ایران یک اقتصاد خرد محسوب میشود.
اما مسعود سلطانیفر از روز معارفه هر بار و در هر مراسم، نشست یا رویدادی اقتصاد ورزش را مورد تاکید قرار داده است.
اقتصادی که با ایجاد سازو کارهای لازم میتواند ورزش ایران را دگرگون کند.
اقتصاد ورزش حداقل سالهاست در ایران در تحقیقها و پژوهشهای دانشگاهی به وفور یافت میشود اما آنجا که موقع عملیاتی شدن است مشاهده میکنیم که وابستگی ورزش به اقتصاد دولتی نمود بیشتری مییابد و کمتر به درآمدزایی و آورده در ورزش رسیدهایم.
اکنون کاملا مشخص است که اقتصاد ورزش در برنامههای کلان سلطانیفر قرار دارد بهطوری که از آن به عنوان یک شاخص ارزیابی برای فدراسیونها و ادارات کل ورزش و جوانان استانها نام میبرد.
حتی افزایش ۲۱ درصدی بودجه ورزش در سال ۹۶ هم چندان این وزیر را خوشحال نکرد و از آن به عنوان موجی برای تبلیغات استفاده نکرد چرا که بارها تاکید کرد: ((نباید فقط به بودجههای دولتی وابسته باشیم و نیاز است که ساز و کارهای اقتصاد ورزش را در کشور فراهم کنیم تا این اقتصاد در ایران از کوچک به بزرگ تبدیل و به رونق ورزشی تبدیل شود.))
ستاد بازیهای آسیایی و المپیک
نکته مثبت دیگر در ترسیم یک ورزش آرمانی را میتوان به توجه وزیر ورزش و جوانان برای ارتقای شرایط ایران به مدالآوری در بازیهای المپیک مرتبط دانست.
آنچه مسلم است ورزش ایران در بازیهای المپیک در ابعاد مدال آوری از توسعه پایداری برخوردار نبوده است. فراز و فرودهای ورزش ایران در ادوار مختلف المپیک کاملا مشخص است.
مدال طلای وزنهبرداری که در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی با هنرنمایی و بروز توانمندی محمد نصیری به ارمغان آمد تا ۲۰۰۰ سیدنی تکرار نشد یا حتی در کشتی آزاد از طلاهای آقا تختی و امامعلی حبیبی در ۱۹۵۶ ملبورن، طلای ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی عبدالله موحد تا طلای ۱۹۹۶آتلانتای رسول خادم و طلای دبیر در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و طلای یزدانی در ۲۰۱۶ ریو هیچ گاه ارتباط منطقی برقرار نبوده و سالهای طولانی انتظار را شاهد بودیم.
سلطانیفر در نشستهایی که داشته است با قاطعیت از ایجاد شرایطی صحبت به میان میآورد که برای کاروان ورزشی ایران رشتههایی نظیر تیراندازی هم به جرگه مدال آوران بپیوندند. او از دو ومیدانی انتظار مدال المپیکی دارد و…
بیان این موارد قطعا میتواند موضع و انتظار او از فدراسیونها باشد بنابراین میتوان امیدوار بود که ساز و کار قانونیاش را تا آنجا که به وزارت مرتبط است ایجاد کند.
مشکلی که در ادوار گذشته مورد نقد اهالی ورزش بود نبود فضای المپیکی قبل از این رویداد بزرگ بود اما اکنون در فاصله سه سال تا برگزاری المپیک ۲۰۲۰ وزیر ورزش و جوانان هر فدراسیون را به برخورداری از برنامه برای حضور در المپیک رهنمون میکند.
از همه مهمتر این که ستاد بازیهای المپیک، پارالمپیک و بازیهای آسیایی و پاراآسیایی فعالیت خود را در طی یکسال اخیر بهصورت منظم با ریاست سلطانیفر آغاز کرده است، این مهم در ایران بیسابقه بوده است که در فاصله سه سال تا المپیک فعالیت این ستاد عملیاتی شده باشد.
ورزش همگانی
وزیر ورزش و جوانان یکی از دلایل توفیق نداشتن در رسیدن به توسعه پایدار در المپیکها را نبود رشد متوازن بین ورزش همگانی و قهرمانی میداند.
او تاکید دارد که توسعه ورزش همگانی به قهرمان پروری منجر میشود و برداشت هم این است که او به روند رشد حضور مردم در برنامههای ورزش همگانی رضایت نمیدهد و همچنان به ترویج بیشتر ورزش در بدنه جامعه اعتقاد دارد. این مهم چه بسا روند استعداد پروری و نخبه پروری را نیز از حالت گلخانهای به منطقی و علمی سوق دهد.
اما برای تحقق بسیاری از اهداف ورزشی، باید از ظرفیت تمام ایرانیان استفاده کرد.در این بین یکی از رویکردهای وزیر ورزش و جوانان توجه به مناطق کمتر توسعه یافته کشور است. مناطقی که از استعدادها پر و از کمبود امکانات رنج میبرند. جنبه عملیاتی این مهم را هم میتوان در سفرهای استانی سلطانیفر یافت. سفرهایی که بارها به گفته خودش با رویکرد عدالت محوری همراه بوده است.
سفرهای استانی
تاکید وزیر ورزش و جوانان به رییسان فدراسیونها مبنی بر سپردن میزبانیها به استانهایی غیر از تهران با هدف رونق ورزش در مناطق مختلف و ایجاد شور و نشاط اجتماعی اتفاق بسیار مهمی است که نشان از تمرکززدایی ورزشی دارد. سلطانیفر سفرهای استانی را با حل مشکلات پروژههای عمرانی و توسعه ورزش مناطق انجام میدهد چرا که در سفرهای استانی عنوان کرده است که اگر در برخی رشتهها در بهدست آوردن مدال در بازیهای آسیایی و المپیک رنج میبریم بیانگر بیتوجهی به استعدادهای مناطق دورافتاده است.
ادامه توجه او به ورزش در تمام نقاط ایران قطعا در راستای ایجاد توسعه پایدار ورزشی اهمیت دارد.
به هر حال این مواضع وزیر ورزش و جوانان را برای دستیابی به ایرانی ورزشکار تر در قالب ایجاد زیرساختهای ورزشی همراه با فرهنگ سازی و همچنین دستیابی به افتخارات بیشتر و بهتر در میادین المپیکی، جهانی و آسیایی، امید بخش تلقی میکنیم.
ورزش بانوان
توجه به ورزش بانوان در دوره مدیریتی سلطانیفر نمود ویژهای داشته است. رفع موانع حضور برخی تیمهای ورزشی بانوان ایران در میادین بینالمللی نقطه امید بخش به استفاده از توانمندی بانوان و احترام به مطالبه به حق آنها و تحقق رویکرد عدالت محوری است.
حضور خانوادهها در سالنهای ورزشی نیز با رویکرد جدید موجب نشاط بیشتری در بین خانوادههای ورزش دوست شده است که مصداق عینی آن را میتوان حضور خانوادهها در سالن بسکتبال مجموعه ورزشی آزادی عنوان کنیم.
در این بین توانمندی مدیریتی بانوان هم بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته است تا هوای تازهتر در ورزش بانوان جو عمومی را برای موفقیتهای بیشتر امیدوار نگاه دارد.
