از اعتصاب بازیکنان تا تهدید تی تی ها

بزرگنمایی تصویر

به گزارش آذر صبح، مصطفی آجرلو، زمانی که به عنوان جانشین سعید عباسی کارش را در تیم تراکتورسازی آغاز کرد با خرید بازیکنان محبوبی چون محمد ابراهیمی، لوسیانو ادینیو، جاسم کرار و تمدید قرارداد ستاره های محبوبی چون سینا عشوری دل هواداران را خیلی زود به دست آورد. سردار تراکتوری ها در آن مقطع به شدت در بازی های تیم مورد تشویق قرار می گرفت. چند ماه دیگر اوضاع به یک باره برای آجرلو تغییر کرد و حواشی از راه رسید. محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی و ترکش های آن به شدت گریبان مدیرعامل سرخپوشان تبریزی را گرفت. در ادامه این حواشی، تراکتوری ها لیگ هفدهم را به بدترین شکل ممکن آغاز کرده و حتی پس از اتمام محرومیت نقل و انتقالاتی و خرید بازیکن نیز موفق به پایان دادن به عملکرد ضعیف خود نشدند. تراکتوری ها در زمستان نقل و انتقالاتی بازیکنان بسیاری را به خدمت گرفتند ولی به جز یک یا دو تن، دیگر بازیکنان خریداری شده از کیفیت کافی برای تبدیل تراکتور به تراکتورِ مخوف و محبوب هواداران برخوردار نبودند. یحیی گل محمدی برکنار شد و مدیریت باشگاه این کار را در راستای ارنج نهادن به نظر هواداران اعلام کرد. در ادامه و پس از مطرح شدن نام های بزرگی چون مصطفی دنیزلی و الکساندر نوری، باشگاه تراکتورسازی با یک سرمربی گمنام و ناشناخته به نام ارطغرول ساغلام قرارداد امضا کرد. ساغلام با مانور تبلیغاتی بسیار وارد شهر تبریز شد که این مانور تلبیغاتی بیشتر برای سرپوش نهادن به عملکرد ضعیف این سرمربی در چند سال اخیر بود.

ساغلام و نتوانست اوضاع را برای تراکتورسازی بهتر کند همان گونه که بازیکنان جدید نتوانستند. اعتراضات به اوج خود رسید و هوادارانی که در نیم فصل اول با صبر قابل توجه خود، تیم را برای بهتر شدن همراهی کرده بودند نیز به ستوه آمده و لب به اعتراض گشودند. آنها از اتفاقات ریز و درشتی که در باشگاه محبوب شان رخ می داد گلایه داشته و دارند. این گلایه به حدی است که اینک از صفحات مجازی خبرهایی مبنی بر آماده شدن آنها جهت سر دادن شعار علیه مدیریت باشگاه در بازی با سپاهان به گوش می رسد. جذب دو بازیکن خارجی ناکارآمد به نام های شیمه و کرپیچ از دیگر اتفاقاتی است که مدیریت باشگاه را به شدت تحت فشار قرار داده است. این موضوع زمانی خود را بیشتر نشان می دهد که بدانیم کرپیچ به عنوان مهاجم در دو تیم قبلی خود هیچ گاه موفق به گلزنی نشد و با این کارنامه به تراکتورسازی پیوست و شیمه هم که با احتساب تراکتورسازی، در طول کمتر از دو سال چهار بار تیم عوض کرده نیز برای اثبات اشتباه باشگاه در جذبش در بازی با الغرافه به سی دقیقه زمان نیاز داشت تا با دو اشتباه مرگبار برای همیشه از تراکتورسازی هم کنار گذاشته شود! مبلغ هنگفتی برای این دو بازیکن پرداخت شد و شنیده ها حاکی از آن است که سرمربی تیم در جریان این انتقال نبوده و مدیربرنامه های او با همکاری چند فرد نزدیک به باشگاه اقدامات جذب شیمه و کرپیچ را انجام داده اند. البته دستیاران ساغلام نیز حرف و حدیث های زیادی به دنبال داشته و دارند و این موضوع نیز از دیگر نکات منفی مدیریت باشگاه به شمار می رود. موضوع زمانی جالب می شود که بدانید دستیاران ساغلام طبق قرارداد با باشگاه تراکتورسازی ماهیانه فقط ۳۰۰ دلار دریافت می کنند، چیزی حدود یک و نیم میلیون تومان که از دریافتی تدارکات تیم هم کمتر است! پس این مربیان از چه راهی تامین مالی می شوند جای سوال بزرگی است که عده ای آن را با قرارداد شیمه و کرپیچ بی ارتباط نمی دانند.

آخرین حاشیه مربوط به مدیریت باشگاه تراکتورسازی بعد از ظهر روز پنج شنبه رخ داد. بازیکنان تیم که از عدم پرداخت مطالبات شان علی رغم وعده های مدیریت گله مند بودند خواستار پاسخگویی در این خصوص شدند. آنها که به شدت از شرایط مالی باشگاه عصبانی بودند در اقدامی هماهنگ تمرین نکردند و تمرین روز پنج شنبه تراکتورسازی مقابل دیدگان متعجب ارطئرول سائلام با اعتصاب بازیکنان برگزار نشد تا اوضاع در آستانه بازی با سپاهان از آنی که بود هم بدتر شود. به این ترتیب باید به مجموعه عظیم هواداران معترض تیم تراکتورسازی بازیکنان این تیم را هم اضافه کنیم و این یعنی یک فاجعه بزرگ! چرا که اگر یک تیم را به چهار قسمت مدیریت، کادر فنی، بازیکنان و هواداران تقسیم کنیم اینک بالای هفتاد درصد تیم از مدیریت ناراضی هستند و باید دید که مصطفی آجرلو برای پایان دادن به این اوضاع چه کاری خواهد کرد و آیا توان پایان دادن به این شرایط دشوار را خواهد داشت یا خیر؟