بازگشت رسول خادم به فدراسیون کشتی به همان میزان که بسیاری از اهالی ورزش را به دلیل اهمیت رویدادهای مهم پیش رو خوشحال کرد بنا به دلایل مختلف نگرانیهای زیادی را هم به دنبال دارد.
به گزارش آذر صبح به نقل از خبرآنلاین، آنچه در رفتوآمد رسول خادم به عنوان یکی از مفاخر کمنظیر ورزش ایران در فدراسیون کشتی اهمیت دارد اتفاقات اخیر مرتبط با این رشته در رویدادهای مختلف آسیایی و جهانی است.
رفتن رسول خادم از فدراسیون کشتی که با استعفا همراه بود، بعد از مسابقات جهانی و آسیایی به وقوع پیوست. آنجایی که انتظار میرفت رسول خادم در رابطه با عنوان نازل نهمی ایران در کشتی آزاد جهان صحبت و دلایل این افت و ناکامی را بیان کند یا زمانی که نیاز بود رییس فدراسیون کشتی درباره مقام پنجمی کشتی فرنگی ایران در قاره کهن دلایل و نکاتی را برای شفافسازی ارائه دهد به قهر و استعفا و صدور بیانیه گذشت و سوالات مختلف کارشناسان کشتی بیپاسخ ماند.
اکنون که رسول کشتی ایران بازگشته است بهترین زمان برای پاسخگویی به کارشناسان کشتی است؛ کارشناسانی که بسیاری از آنها خاک تشک را خورده و برخی نیز سالهاست در این عرصه مربیگری کردهاند و همچون رسول برای این رشته دل می سوزانند.
مقام نهمی کشتی آزاد ایران عنوانی نیست که بتوان با جوانگرایی و آیندهنگری توجیه کرد، آنچه مسلم است جوانگرایی در رقابتهای جهانی هم نمیتواند برای این عنوانی که زیبنده کشتی ایران نیست دلیل قانع کنندهای باشد.
نمیتوان با مقام پنجمی کشتی فرنگی ایران در آسیا ساده برخورد کرد و از طرفی به هیچوجه شایسته نیست گوششکستههایی که نگران آینده کشتی ایران هستند و در قبال ناکامیهای سریالی کشتی ازاد و فرنگی سوال دارند آنها را معاند یا مخالف دانست، در حالی که آنها منتقدانی هستند که نقد و نظر آنها را هم باید شنید و با دلایل فنی به استقبال آنها رفت نه با گارد ویژه که شرایط و آرامش را از کشتی بگیرد.
آنچه مسلم است مردم ایران که کشتیدوستان ماهری هستند نیز علیرغم احترامی که به آقای خادم میگذارند اکنون با بازگشت او منتظر توضیحات قانعکننده نیز هستند.
شکی نیست که در ورزش ناکامی و افتخار در کنار هم قرار دارد اما آنچه برای کشتی ایران به عنوان پرمدالترین ورزش ایران در المپیک اهمیت دارد پذیرفتن واقعیتهایی است که باید باعث برونرفت از شرایط کنونی شود.
در هر حال نمیتوان از بازگشت رسول خادم به فدراسیون کشتی خوشحال نبود چرا که در این برهه زمانی حساس تغییر مدیریت نه تنها باعث قرار گرفتن کشتی در مسیر افتخارآفرینی نمیشد بلکه شرایط و ناکامیهای این چند سال اخیر را حتی استمرار میبخشید و بهترین نسخه درمانی در شرایط فعلی بازگشت رسول خادم بود که طی این سالها با مدیریت و سرمربیگری او کشتی آزاد به این شرایط رسیده است و قطعا میتواند برای ارتقا وضعیت کشتی نیز تدبیرش کارسازتر شود.
آنچه اهمیت دارد در زمان حساسی رفت و برگشت رسول خادم از کشتی صورت گرفت، پنجاه روز جدایی او از فدراسیون کشتی بلاتکلیفی و حواشی مختلفی را پیامد خود داشت که بسیاری از اهالی ورزش از نتایج آن با خبر هستند.
لغو میزبانی ایران در جام جهانی کشتی فرنگی در اهواز و عدم حضور تیم ملی کشتی آزاد در آمریکا و موارد مختلف دیگر که هزینه این رفت و آمدهای سوالبرانگیز بود.
هنوز هم کسی نمیداند که رسول خادم بعد از آن بیانیهها که خواستار تعیین تکلیف مبارزه کشتیگیران ایرانی مقابل حریفان رژیم صهیونیستی شده بود و از وزارت ورزش و جوانان نیز در این خصوص گله کرده بود به ناگاه با چه هدفی در مجمع فوقالعاده روز بیست و یکم اسفند ۹۶ اعلام کرد به دلیل اختلاف سلیقه با وزارت ورزش و جوانان استعفا داده و برنمیگردد.
از طرفی بارها هم معاون ورزش قهرمانی و حرفهای در گفتگوهای مختلف بارها خواستار مصادیق این اختلاف سلیقه شده بود و ضمن آنکه این مدت و حداقل در حدفاصل بین مجمع فوقالعاده اول و دوم که جلسه یا گفتگوی تلفنی بین او و وزارت برگزار نشده بود پس این سوال اکنون مصداق مییابد که او با چه هدفی راضی به بازگشت شد.
این رفت و برگشت خادم از لحاظ مدیریتی نمره منفی بارزی در دوران مدیریتی برای او به ثبت رسانده است و هنوز بسیاری از ورزشدوستان دلیل برخی صحبتهای ضد و نقیض او و رفتارش در قبال رفتن و آمدن را نمیدانند؟ خیلیها دوست دارند بدانند که خادم چرا رفت و چرا دوباره آمد؟ آیا خواستههای او عملی شد یا نه؟ سوال مهمتر این است که بهتر نبود رسول خادم با تدبیر بهتری مشکلاتش را حل میکرد و همانطور که در روی تشک کشتی برای منافع ملی سالها جنگید و مدالهای باارزش آسیایی، جهانی و المپیکی را به ارمغان آورد در موقعیت مدیریتی نیز ملی تر میاندیشید تا ۵۰ روز بلاتکلیفی را برای کشتی ایران به بار نیاورد.
اکنون خوشحالی از بازگشت خادم نمیتواند نگرانیهای آینده را نیز برطرف کند چرا که مسیری که کشتی ایران در آزاد و فرنگی طی کرده با موفقیت همراه نبوده و نگرانیها را بابت بازیهای آسیایی دوچندان کرده است.
تنها نکته امیدبخش رسول خادم این است که قطعا در این شرایط، مدیر دیگر نیز نمیتوانست اوضاع پیش آمده را سامان دهد چرا که فرصت چندانی تا بازیهای آسیایی نیست از طرفی این رفتارهای ضد و نقیض و بعضی اوقات فرافکنانه که از رسول خادم سر میزند واقعا نگرانکننده است.
رسول خادم یکی از دوستداشتنیترین مدیران ورزشی ایران است که متاسفانه رفتارهای اخیر او ترس از شکستهای آینده کشتی ایران را در اذهان پدید آورده است و حتی فرار رو به جلو را تداعی میکند.
مردم هنوز رسول خادم روی تشک را دوست دارند ادامه این رفتارها باعث هزینه شدن این قهرمان ملی میشود.