در نشست خبری نمایش “چاه مسموم، طریق مغموم” مطرح شد: در عرصه فرهنگ چیزی بنام سرمایه گذاری فرهنگی در تبریز وجود ندارد و این درصورتی است که مقوله آثار و فعالیت های فرهنگی بدون پشتوانه نمی تواند به جلو حرکت کند.
به گزارش آذر صبح، در نشست خبری نمایش “چاه مسموم و طریق مغموم” عبدالحسین لاله، کارگردان و نویسنده این اثر گفت: من بعد از سالها فعالیت در این سرزمین می توانم بگویم فضا و عرصه هنر و تئاتر تبریز را به حد کفایت می شناسم و معتقدم در جهان امروز حفظ ارزش های فرهنگی یک جامعه تبدیل به یک واقعیت شده که با وجود تلاش های سیستم های مختلف جهانی برای تغییر آن همچنان سیستم های منطقه ای مانند کشور های آسیایی با وجود پیشرفت مدرن بودن سعی در حفظ ذائقه و سلایق فرهنگی خود مصمم بوده اند.
وی ادامه داد: حقیقت این است که نوع و جنس گرفتاری جوامع شرقی با گرفتاری های غربی دو مقوله متفاوت از هم است و به همین دلیل معتقدم ادبیات، متون، شعرهای کهن و اصیل کشور ما خود به تنهایی می توانند مشکلات و گرفتاری های موجود در دنیای امروزی مانند فقر گرایی، پسرفت و پیشرفت را توصیف کنند و دلیل استفاده از مثنوی مولانا دراین نمایش نیز همین بوده است.
این کارگردان تبریزی درخصوص سبک دیالوگ های بکار رفته در نمایش”چاه مسموم و طریق مغموم” عنوان کرد: باورپذیر بودن یک نمایش به فضای آن بستگی دارد و در سبک دیالوگ های این نمایش سعی شده تا با تقابل سبک های دیالوگ سنگین با جملات امروزی و کوچه بازاری و همچنین با بکارگیری ۳ شیوه متفاوت کارگردانی این اثر را مورد اقبال مخاطبان سازیم.
لاله درخصوص عدم وجود کارشناسان و نقادان متخصص در حوزه تئاتر تبریز گفت: شهر ما در حوزه تئاتر و هنر دارای پیشکسوتان پر تعدادی است اما به دلیل عدم جایگیری افراد شایسته در جایگاه های درست از داشتن متخصصینی در حوزه نقد یا کارشناسی محروم هستیم.
ابراهیم عباسعلی زاده، بازیگر نمایش”چاه مسموم و طریق مغموم” نیز در این نشست ابراز کرد: من با دکتر لاله در زمان اثر “حیدربابا” آشنا شدم و بعد از گذشت سالها اینبار قسمت اینطور شد که درکارشان حضور داشته باشم.
وی سال۹۶ را سالی پربار برای تئاتر و سینمای تبریز دانسته و گفت: علیرغم مشکلات فراوان اصحاب هنر تبریز توانستند اتفاقات خوب زیادی را در سال گذشته برای هنر و تئاتر این شهر رقم بزنند.
این بازیگر بنام تبریزی با ابراز گلایه مندی از مشکلات موجود در عرصه تئاتر تبریز، اذعان کرد: در گذشته تبریز روزگاری را به خود دیده بود که هم هنرمندان با عشق و اخلاص برروی صحنه می رفتند و هم تماشاگران برای حضور در سالن های نمایش تعصب داشتند اما اکنون زمانه عوض شده و هنرمندان امروز به قدری درگیر دغدغه های مالی و مشکلات دیگر هستند که به جای تمرکز در آثار مجبورند به ارگانهای نامربوط مراجعه کرده و اقدام به حل مشکلات کنند.
وی ادامه داد: البته در طی جلسه ای که با مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد استان داشتیم صحبت ها و اقداماتی مطرح شد اما خواسته اصلی اصحاب هنر و تئاتر دانستن این موضوع است که بودجه های اختصاص یافته برای فعالیت های هنری این شهر و فستیوال های آن برای کجا هزینه می شوند که حمایتی از آثار هنری صورت نمی گیرد و این قطعا موجب صدمه دیدن آثار و هنر شهر خواهد شد.
همچنین سعید طرزمی، تهیه کننده و مشاور ادبی نمایش “چاه مسموم و طریق مغموم” گفت: این کار چهارمین اثری است که من به عنوان تهیه کننده جزو عوامل آن هستم. معتقدم نمایش”چاه مسموم و طریق مغموم” اثری متفاوت بوده و بسیار به سلایق و باورهای شخصی من نزدیک است به همین دلیل برای حضور در این کار داوطلب شدم و بالاخره بعد از ۶ ماه تحمل سختی ها و دست و پنجه با مشکلات مخلتف توانستیم اثر را در ۲۰ فروردین به صحنه ببریم.
وی درخصوص عدم وجود حامی مالی از این اثر ابراز کرد: با صراحت می توانم بگویم در عرصه فرهنگی چیزی بنام سرمایه گذاری فرهنگی در تبریز وجود ندارد و این درصورتی است که مقوله آثار و فعالیت های فرهنگی بدون پشتوانه نمی تواند به جلو حرکت کند چرا که هنرمندان و فعالان خود این حرفه نیز نیاز دارند تا از لحاظ اقتصادی تامین شوند.
طرزمی ادامه داد: متاسفانه ارگان های مهم موجود در شهر ما یا در زمینه فرهنگی حمایتی نمی کنند و یا درصورت حمایت خط دهی مناسبی برای آن تعیین نمی شود چراکه ما دراین کار نیز مشابه سایر آثار، رنگی از حمایت مالی و پشتوانه اقتصادی ندیدیم که برای سامان دهی و شفاف سازی این مشکل خواستار آن هستیم که لیست افرادی که در سال های گذشته بودجه از دولت گرفته اند به همراه آثارشان اعلام شود چراکه بنظر می رسد اختصاص بودجه برای آثار هنری براساس ارتباطات فامیلی صورت می گیرد.
علی فتوحی، دستیار کارگردان نمایش”چاه مسموم و طریق مغموم” نیز در ادامه این نشست عنوان کرد:این اثر حدود ۸ ماه پیش کلید خورد که پس از نوشته شدن متن و بازنویسی و انتخاب بازیگر، تیم کنونی کار را می توان به عنوان ماه عسل این نمایش معرفی کرد که در ضمن اجرا شدن کار با توجه کردن به نکته نظرات سعی در تبدیل آن به یک نماینده شایسته برای تبریز داریم.
این هنرمند بنام تبریزی در خصوص رده سنی مخاطبان این اثر توضیح داد: این نمایش برای تمامی اقشار مناسب بوده و علاوه بر اینکه می تواند برای اهالی هنر و ادبیات خوشایند بوده و می تواند بانی علاقمند شدن سایر افراد به متون و آثاری مثل مثنوی شود به این دلیل معتقدم رده سنی نمایش می تواند از کودکان ۹یا ۱۰ ساله شروع شود.
گفتنی است نمایش”چاه مسموم و طریق مغموم” از ۲۰ فروردین به روی صحنه رفته و هرشب ساعت ۱۹ در موسسه بین المللی الف تا ۲۰ اردیبهشت ماه سال جاری به اجرای خود در تبریز ادامه خواهد داد.