در سال های اخیر فوتبال تبریز مسیر پیشرفت را گم کرده و راه های خاله زنکی را در پیش گرفته است که این باعث شده تا آینده فوتبال این شهر تیره تر از قبل پیش بینی شود.
به گزارش آذر صبح، عباس آقایی بعد از چند سال کار بعنوان نفر چندم کادر فنی تیم گسترش فولاد تریز به یکباره سرمربی تیم مدعی بسته شده ماشین سازی شد. ماشینی که از یک بحران بزرگ رهایی یافته بود و به آرامش مدیریتی رسیده بود ولی اشتباهات تمام نشدنی او در مدیریت فنی، این تیم را تا مرز سقوط رسانده است.
شاید بتوان وضعیت کنونی ماشین سازی تبریز را به سیاه بختی سریالی این تیم نسبت داد ولی آقایی در اولین تجربه مربیگری خود به جای اندوخته فنی، به خوبی بازی در حواشی را آموخته است و دیروز در یک مصاحبه ناشیانه و آماتور تمام ناکامی های فصل خود را که سرمایه میلیاردی مجموعه دریک را بر باد داده به چند تماس تلفنی خلاصه کرده است. واقعا چرا ما در پائین ترین سطح فوتبال حرفه ای شهر به تمام شکست خورده ها این میدان را می دهیم که بتوانند تمام تقصیرات خود را با دلایل واهی و به زمین دیگری پرت کنند.
ما فوتبال دوستان تبریزی بیش از اندازه احساسی هستیم ولی دیگر بلانسبت … نیستیم. مربی که نتواند تیمش را با یک تماس تلفنی از شکست های پیاپی باز دارد لایق مربیگری در تیم پیر تبریز نمی تواند باشد.
عباس؛ کجای این فوتبال آقایی شده ای و بر خود حق می د هی تا شکست های پیاپی و سرمایه سوزی های یک باشگاه خصوصی را این چنین بی پروا گردن نگیری؟ تراکتور هم شرایطی همچون ماشین دارد ولی هوادارانش دمار از روزگار مسببین در آورده اند و چه خوش شانس هستید که هواداری ندارید تا اینگونه افتضاح شکست هایتان را پیروزمندانه بر چند تماس تلفنی ربط دهید. و تاسف می خوریم بر بزرگ فوتبال تبریز که کنترل آن از دست بزرگترها خارج شده تا عباس ها آقایی کنند.