شنبه, ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ / ۱۶:۳۷:۲۹
وزیر آموزش و پرورش، یکی از مشکلات دانش آموزان را کیف سنگین مدرسه دانسته است و راست هم می گوید. قامت دانش آموزان از اول ابتدایی تا سال آخر دبیرستان زیر بار کیف های سنگین مدارس خم می شود و بی تردید، نسل جدید در آینده ای نه چندان دور، با مشکلات جدی در ستون فقرات مواجه خواهد بود.
به گزارش آذر صبح، عصر ایران نوشت: سید محمد بطحایی گفته است که در اولین روزهای وزارتش به معاون تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش دستور داده است این موضوع را بررسی کند و راهکار دهد؛ اما تا کنون که قریب به ۹ ماه از وزارتش گذشته، هنوز نتایج بررسی ها اعلام نشده و واقعاً هم معلوم نیست به راهکاری رسیده اند یا خیر؟
هر چند که تا آغاز سال تحصیلی آینده، ۵ ماه زمان باقی مانده است ولی اگر همین امروز تمهیداتی برای کاستن از وزن کیف مدرسه اندیشیده نشود، دستکم برای یک سال دیگر، شاهد باربری دانش آموزان خواهیم بود.
لذا فارغ از این که معاون وزیر درباره کاستن وزن کیف مدارس به نتیجه ای رسیده یا خیر، چند پیشنهاد را مطرح می کنیم به امید آن که شخص وزیر آموزش و پرورش دستور جدی برای اجرا دهد و با توجه به این که خود دغدغه مند است، به طور ویژه پیگیری کند تا میلیون ها کودک و نوجوان ایرانی از باربری ظالمانه هر روزه، نجات یابند:
۱ – بخش عمده ای از سنگینی کیف بچه ها، مربوط به کتاب های کمک درسی است. سال ها پیش، بردن کتاب کمک درسی به مدرسه، گناهی نابخشودنی بود ولی رفته رفته موسسات تست و آزمون و کمک آموزشی، چنان نفوذی در آموزش و پرورش پیدا کردند که امروزه، بسیاری از مدیران مدارس و معلمان رسماً مبلّغ و مروّج کتاب های این موسسات شده اند و دانش آموزان را ملزم به خرید کتاب های آنان می کنند!
کتاب های به اصطلاح کمک درسی معمولاً در قطع های بزرگ و صفحات فراوان چاپ می شوند و وزن شان هم زیاد است.
ورود موسسات تجاری کمک آموزشی به مدارس، مفاسد بسیاری دارد که در جای خود بدان خواهیم پرداخت و یکی از آسیب هایشان افزودن بر وزن کیف درسی دانش آموزان است.
از وزیر آموزش و پرورش می خواهیم دستور قاطعی مبنی بر “ممنوعیت ورود هر گونه کتاب کمک درسی به مدارس” صادر نماید و از بخش های بازرسی وزارتخانه پیگیری ویژه موضوع را بخواهد. این مسأله به ویژه در مدارس غیردولتی حادتر است و می توان به آنها تذکر داد که در صورت الزام دانش آموزان به خرید کتاب های کمک درسی، مجوزشان باطل خواهد شد.
سال هاست که بریدن پای موسسات تجاری از مدارس، دغدغه دلسوزان آموزش و پرورش شده است و کاستن از وزن کیف مدارس، زمینه خوبی برای قطع این رابطه ناسالم است. البته باید منتظر حملات و کارشکنی های کسانی که منافع هزاران میلیارد تومانی شان به خطر می افتد باشیم ولی سلامتی فرزندان مان ارزش بیشتری دارد.
۲ – می دانیم که از هم اکنون برخی کتاب های درسی سال آینده چاپ شده است ولی می توان بقیه کتاب های حجیم را در دو یا سه جلد چاپ کرد. وقتی کتاب ۲۰۰ صفحه ای در سه جلد ۷۰ – ۶۰ صفحه ای چاپ شود، نه تنها وزن خودش کم می شود بلکه دفترهای مربوطه نیز تقسیم می شوند و وزن کمتری بر دانش آموز تحمیل می کنند.
۳ – خود وزیر بهتر می داند که بخش عمده ای از آموزه های کتب درسی، اساساً به هیچ دردی نمی خورد. شاید بازنویسی کتاب های درسی روندی طولانی بطلبد ولی وزیر می تواند از گروه های آموزشی بخواهد کاهش مطالب کتاب های موجود را به صورت ویژه و فوری دردستور کار قرار دهند و از حجم کتاب های بکاهند. در این صورت، معلمان و دانش آموزان زمان بیشتری برای تمرکز بر روی مفاهیم باقی مانده خواهند داشت و یادگیری عمیق تر می شود. در عین حال، وزن کیف بچه ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.
۴ – تا حد امکان برخی کتاب ها را با کاغذهای سبک (بالکی) تولید کنند.
۵ – بررسی شود که چه تغییراتی می توان در برنامه درسی مدارس داد تا دانش آموزان هر روز کتاب های کمتری را با خود به مدرسه ببرند. مثلاً به جای آن که درس فارسی ۴ ساعت مختلف در ۴ روز هفته باشد، ۲ روز در هفته باشد و هر روز ۲ ساعت.
۶ – گروهی از وزارت آموزش و پرورش مأمور شوند تا با کمک وزارت صنعت، معدن و تجارت، با تولید کنندگان و وارد کنندگان کیف و لوازم التحریر گفت و گو و آنها را برای تولید یا واردات اقلام کم وزن متقاعد و تشویق کنند.
۷ – از همین الان برنامه ریزی مناسبی برای آگاهی بخشی به خانواده ها در فصل خرید لوازم التحریر داشته باشند و مثلاً مقدمات تولید تیزرهای تلویزیونی و اینترنتی یا برگزاری دوره های توجیهی در مدارس برای والدین و دانش آموزان را فراهم کنند. هر چه باشد یک سوی این ماجرا، خانواده ها و دانش آموزان هستند و باید اطلاع رسانی صحیح و فرهنگ سازی آگاهانه در این باره صورت گیرد تا پروژه نجات نسل جدید ایران، سرعت بیشتری پیدا کند.
البته اقداماتی مانند کیف در مدرسه،کمد اختصاصی برای ماندن کتاب ها در مدرسه، الکترونیکی کردن کتاب ها و … نیز می تواند در دستور کار قرار بگیرد ولی عجالتاً این چند مورد را شاید بتوان برای سال جدید انجام داد.
منتظر تصمیم و اقدام وزیر آموزش و پرورش در این باره می مانیم.
