بازیگر تبریزی عنوان کرد: اصلی ترین عامل آشفتگی هنرمندان تبریزی محدود بودن فضای کار وعدم تنوع آثار است.
آذر صبح، سمیه گل محمدی، هادی افتخارزاده بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اهل ایران زاده ی شهرستان مراغه از توابع استان آذربایجان شرقی است، وی دردانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران در رشته بازیگری فارغ التحصیل شده، شروع فعالیتش باعکاسی ازسال ۱۳۵۵ در مدرسه ملی پارسا آغاز شده است.
وی کار هنری خودرا با ساخت فیلمهای کوتاه از سال ۱۳۶۱ شروع و پس از ورود به دانشگاه وتحصیل در رشته بازیگری به حرفه بازیگری فیلم وتئاتر و تلویزیون روی آورد، بعد از اموزش فیلمسازی ساخت ۸ فیلم کوتاه در بازه زمانی۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ از عمدهترین کارهای این هنرمند مطرح به شمار میرود، افتخارزاده داور نخستین جشنواره فیلم کوتاه تبریز در سال ۱۳۹۶ نیز بوده است.
در همین راستا آذر صبح گفت و گویی با این هنرمند تبریزی ترتیب داده که در ادامه می آید…
ضروری ترین نیازهای بازیگران و هنرمندان آذربایجان را در چه زمینه ای ارزیابی می کنید؟
تحصیل آکادمیک، مطالعه، تجربه بازیگری در نمایش وسپس فیلم، دیدن اثارنمایشی وکارهای سینمایی، وصد البته خوب دیدن آنها یکی از اصلی ترین و ضروریترین نیاز هنرمندان استان است.
اصطلاح معروف کاشت، داشت و برداشت که از گذشته ها برسر زبان ها جاری است چرا در عالم هنر شهر تبریز مشهود نیست؟
معمولا کیفیت کاشت وداشت هرچه باشد برداشت هم باهمان کیفیت خواهدبود، در گذشته چه هنرمندان وچه متولیان امر آنچنان نکاشته اند که اکنون تحولی شگرف را شاهد باشیم.
دستیار کارگردان سریال انام چه سهمی در معرفی و برقراری ارتباط در بین بازیگران تبریزی با پروژه داشت؟
رضا محمدی دستیار کارگردان سریال آنام آنچه که حق مطلب بود را به نحواحسن انجام داد، حال اگرکسی نظرگروه سازنده را جلب نکرده وانتخاب نشده بحث دیگری است.
چرا هرگز به جای بازیگران از دستیارکارگردان نامی برده نشد؟
معمولا در کارهای نمایشی بازیگران چهره های اصلی فیلم هستند که نقش برجسته ای به خود گرفته اند و به همین دلیل عوامل پشت صحنه همواره مهجور می مانند ولی سایر بازیگران در زمان مقتضی از این عوامل یاد کرده وقدردان زحمات آنان هستند.
نظرشما در رابطه با عدم انتشارمطالب کافی درباره هنرمندان تبریز چیست؟
در وهله نخست می توان گفت که مشکل آنی ست که خودببوید نه عطاربگوید، ودرمراحل بعداگرحتی فعالیتهای دوستان هنرمند دیگررانشرندهیم حداقل تخریبشان نکرده باشیم.
به نظر شما عامل اصلی آشفتگی و پراکندگی هنرمندان تبریز چیست ؟
این عامل در ذات هنرمندان کل کشور نهادینه شده و مربوط به کل هنرمندان است که تنها به شهر تبریز مختص نمی شود، شاید بتوان گفت محدودبودن فضای کار وعدم تنوع کارهای متنوع برای همه یکی از اصلی ترین عوامل آشفتگی هنرمندان به شمار می رود، ولی درمرکز کشور هم باوجود شرایط وسیع تر کاربرای فعالان این رشته پراگندگی بیشتر مشهود است.
اگرشما در حوزه صدا و سیما ریاست می کردید چه برنامه هایی برای تلویزیون در نظر می گرفتید؟
در نظر داشته باشید تلویزیون به جهت اینکه درهمه جای دنیا ابتدا بعنوان وسیله ای برای سرگرمی تعریف شده، میتواند سوای کارایی های دیگر تاثیر زیادی درفرهنگ ان کشورداشته باشد، این مطلب را دراذهان جاری میکند که برنامه ای مدون تنظیم و با توجه به خواسته ها و نیازهای شهروندان باید برنامه های متناسب ساخته و پخش شود در غیر این صورت سمت و سوی بینندگان بسوی دیگر شبکه های تلویزیونی در آنسوی مرزها خواهد بود.
چرا سطح بیشتر پروژه های آذربایجان پایین تر ازخود هنرمندان است؟
سریال آنام که اکنون درحال پخش از شبکه سه است بازخوردهایی را برای من بازیگر ثابت کرده که کار و سریال خوب می تواند تماشاگران بسیاری را جذب کند.
علاوه بر این بودجه نامناسب، شرایط کاردشوار، خودسانسوری، دگرسانسوری، ندانستن نقش رسانه وتاثیر ان درجامعه، دولتی بودن تلویزیون درایران از عمده ترین دلایل پایین بودن سطح پروژه هاست.
چرا برخی براین باورند که سینما و بازیگری اصلا تضمین شغلی ندارد؟
در رابطه با این سوال می توان گفت که هیچ یک از رشته ها تضمین شغلی ندارد، علاوه براین بازیگری حرفه ی خاصی است وتعداد کسانی که می توانند از این عرصه از نظر مالی به موفقیت دسترسی یابند بسیار محدود بوده و این موضوع با کمی تغییر شامل کلیه کشورهای دنیا می شود.
چرا در جامعه ما نقش اقتصاد در فرهنگ و فرهنگ در اقتصاد کمرنگ است؟
بیشترافراد اقتصادی، از لحاظ اقتصادی اطلاعات چندانی ندارند حال موضوعات فرهنگی جای خود دارد، اگر مردم از این امر آگاه بودند طبیعتا وضعیت اقتصاد این نبود و رشد اقتصاد در فرهنگ بیشتر به ضرر اقتصادی های بی فرهنگ خواهد بود.
آیاعلت تبدیل شدن مکان فرهنگی به مکان تجاری را مرگ هنر می دانید یا حیات مادیات؟
علت تبدیل شدن مکان فرهنگی به مکان تجاری از نظر من هنرمند هیچ یک از این عوامل نبوده بلکه با این کار حس می کنم به قرون وسطی بازگشت داده شده ایم.
جای خالی چه دیدگاهی را درسینمای ایران حس می کنید؟
من جای خالی انسان هایی را احساس می کنم که نه تنها ما به آنها مدیون هستیم بلکه حضورفعال خود انها میتواند بهترین دیدگاه برای سینما به وجود آورد.
سایه باند بازیهای سینمایی بر فضای زندگی حرفهای و شخصی شماچقدر است؟
باند بازی در تمامی حرفه ها از جمله سینما وجود دارد، اما من باتمامی کمبودها و مشکلات باعشقی که به این کاردارم راه خودرا ادامه خواهم داد، باند و باندبازی برای من هیچ مفهومی نداشته و مهم نیست، تاکنون بیشتر به جهت تواناییم دراین حرفه فعالیت کرده ام.
شما فرمهای مختلف هنری را تجربه کردهاید، از لحاظ بیان شخصی کدامیک شما را بیشتر از بقیه اقناع میکند؟
هرکدام از فرم ها به صورت متفاوت اقناع کننده بوده، به عنوان مثال تئاتر بخاطر تقدس اش و سینما بخاطر مانایی که دارد بیشتر اقناع کننده هستند.
شما به عنوان یک بازیگر با گذشت زمان شخصیت کاملتری را به خود اختصاص می دهید آیا این امربه آموخته علمی وقوی شما یا تجربه ای که به دست میاد بازمی گردد؟
آموخته علمی قوی به همراه تجربه در تکامل شخصیت من تاثیر دارد البته در کنار این ها عشق به کار موجب دلگرمی من به بازیگری است.
دیدن چهره خود در تلویزیون یاسینما به عنوان یک بازیگر چه حسی به شما می دهد؟
درکارهایی که خودم به عنوان بازیگر حضوردارم تشخیص اینکه چگونه ازعهده نقش برامده ام برایم سخت است .درموقع دیدن کارهای خودم بیشتر درفضای زمان ساخت اثر فرو میروم.
هدف از بازیگری برای شما پویایی هنر است یا بازی درمانی ؟
بازیگری برای من اشوبی است از درون برای کشف خود و انچه که باید را برای دیگران به منصه ظهور برسانم.
چه اینده ای برای هنر تبریز ترسیم کردید؟
خوشبینم.درحیطه سینما اندک اندک ساخت فیلمهای سینمایی رونق می گیرد. درحوزه فیلم کوتاه نیز اثاردرخشانی ساخته شده و خواهدشد، درحوزه تئاتر هم باافتخار میتوان گفت تبریز اینک شاید یکی ازقطب های مهم تئاتر کشور به شمار می رود.