یکشنبه, ۶ مهر ۱۴۰۴ / ۰۳:۴۵:۱۳
سرمربی جدید تراکتور سازی تبریز در سال ۱۹۷۷ و در فینال اروپا به عنوان بازیکن لیورپول رودرروی وینفرد شفر آلمانی بازی کرد. شفر در آن زمان بازیکن بورسیا مونشن گلادباخ بود.
به گزارش آذر صبح، قرارداد سه سالۀ تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز با «جان توشاک» مربی سرشناس اروپایی مهم ترین خبر این روزهای فوتبال ایران است.
سرمربی ولزی سابق رئال مادرید که این تیم را به قهرمانی لالیگا رسانده از این نظر حتی بر «کارلوس کی روش» سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با سابقه مربی گری رئال و ناکام در قهرمان سازی این تیم احساس برتری می کند هر چند به خاطر ولزی بودن و تعهد به تیم ملی کشور خود تجربه جام جهانی را ندارد.
او یک گوش چپ فوق العاده و هم بازی کوین کیگان و متعلق به نسل طلایی لیورپول است.
با حضور جان توشاک در فوتبال ایران شمار مربیان طراز اول بین المللی که تیم های ملی و باشگاهی پرطرفدار را هدایت می کنند به کمیت و کیفیت قابل توجهی رسیده و از این نظر یادآور سال های ۵۴ تا ۵۶ خورشیدی است با مربیانی چون رایکوف در آرارات و سپاهان و تاج. همین طور جکیچ در تاج یا استقلال کنونی که یک مربی آلمانی یوگسلاو تبار بود.
کونف هم مربی پرسپولیس شد و لیادین ذوب آهن را در دست داشت و گومیش مجاری مربی نیروی اهواز شد. مهم تر از همه اوفارل بود که مربی تیم ملی ایران شد و ثمرات حضور این مربیان موفق خارجی را در سال های بعد دیدیم و بر این سیاق می توان دل به میوه هایی بست که با کاشت های امروز در فردای فوتبال ایران به بار می نشینند.
نکته جالب و انگیزه اصلی این نوشته اما جدای خاطرات خوب مربیان خارجی و نقش آنها در موفقیت و کشف استعداد های فوتبال ایران این است که در سال ۱۹۷۷ و در مسابقه فینال اروپا بین لیورپول و بورسیا مونشن گلادباخ همین جان توشاک، گوش چپ لیورپول بود در حالی که در تیم مقابل ( بورسیا مونشن گلادباخ) وینفرد شفر سرمربی کنونی تیم فوتبال استقلال بازی می کرد.
بر این اساس می توان گفت جان توشاک و وینفرد شفر پس از ۴۱ سال در ایران به هم رسیده اند!
توشاک البته حالا ۶۹ سال دارد اما کمتر کسی به سن او اشاره یا انتقاد کرده و شاید پذیرش او در این سن و سال جدای کارنامه موفق قبلی ولو مدتی از صحنه دور بوده باشد به دو دلیل است:
نخست این که این امر پذیرفته شده که مربیان زیر ۶۵ سال به دلایل محدودیت های اجتماعی در ایران کمتر به سفر و کار در کشورما علاقه نشان می دهند و از این رو حضور مربی ۶۹ ساله دیگر جای تعجب ندارد. دلیل دوم اما این است که وینفرد شفر در این کمتر از یک سال چنان جنب و جوشی از خود نشان داده و پر تحرک و شاداب ظاهر شده که انگاره های ذهنی قبلی درباره سن مربیان خارجی کم رنگ شده است.
هر چند هوش و حواس همه فوتبال دوستان ایرانی متوجه جام جهانی فوتبال در روسیه است اما لیگ فوتبال خودمان هم در راه است با مربیان خارجی که تا سال ها می توانند بر فوتبال ایران اثر مثبت بگذارند.
در این میان تماشایی تر از همه تقابل دو مربی است: یکی اهل ولز ( جان توشاک) ودیگری آلمانی که چنان که گفته شد در سال ۱۹۷۷ و در فینال اروپا روبه روی هم بازی کردند و حالا پس از ۴۱ سال در ایران به هم رسیده اند.
منبع: عصر ایران
