دوشنبه, ۷ مهر ۱۴۰۴ / ۰۹:۵۴:۱۸
اردشیر سنایی، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل بین المللی در گفت و گویی به بررسی تاثیر دیدار ترامپ و اون بر مسائل بین المللی پرداخته است.
به گزارش آذر صبح، خبرآنلاین نوشت: ترامپ و اون در حالی باهم دیدار کردند که حتی تا دو هفته پیش تنش لفظی بین مقامات دو کشور می توانست باعث شود این دیدار برگزار نشود. اما با کوتاه آمدن ترامپ، برنامه این دیدار پیگیری و بالاخره سنگاپور در ۱۲ ژوئن میزبان رهبر کره شمالی و رئیس جمهور امریکا بود. این دیدار موضوع اول رسانه های جهان شد و بازتاب بسیاری داشت. اما هنوز تردیدهایی نسبت به چشم انداز و آینده آن وجود دارد. ترامپ و اون پس از دیدارشان یک سند امضا کردند و گفته می شود کره شمالی، خلع سلاح هسته ای را پذیرفته است. آیا ترامپ می تواند درخواستهای کیم جونگ اون را برای جلوگیری از شکست مذاکرات عملی کند. در این باره با اردشیر سنایی مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل بین المللی گفت و گو کره ایم که از نظر می گذرانید:
اهمیت دیدار ترامپ و اون چه بود؟ چه چیز باعث می شود این دیدار را تاریخی بدانیم؟
دیدار ترامپ و اون را شاید بتوان گفت یکی از بزرگترین اتفاق هایی است که در قرن ۲۱ رخ داده است و می توان از آن به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ روابط بین الملل یاد کرد. اهمیت این مسئله از آنجایی بیشتر می شود که دو رهبری که جزو افراطی ترین لایه های خطوط سیاسی کشورشان محسوب می شدند، با یکدیگر دیدار کردند. شاید اگر شخص دیگری غیر از ترامپ به عنوان رئیس جمهور امریکا و شخص دیگری غیر از اون رهبر کره شمالی بود و این دیدار انجام می گرفت چندان اهمیت فعلی را پیدا نمی کرد. اما رئیس جمهوری از ایالات متحده که دیدگاه خاصی نسبت به مسائل جهان و سیاست خارجی ایالات متحده دارد، نشان داده که حاضر به عقب نشینی از مواضع قبلی که در دوران تبلیغاتی داشته، نیست، یک طرف جریان قرار داشته و از سوی دیگر رهبر کره شمالی پس از فوت پدرش همواره جزو افراطی ترین تصمیم گیرندگان در کره شمالی هم در مسائل داخلی و هم در سیاست خارجی بوده است و به نظر می رسید که کوچک ترین انعطاف را نشان نخواهد داد.
اما بالاخره این دیدار انجام شد و به نظر می رسد که طرفین به این نتیجه رسیده اند که در همین سطح باید تنش و اختلافات را پایان بخشند و این دیدار را آغازی بدانند برای مذاکراتی که به خلع سلاح کره و حل و فصل بحران شبه جزیره کره آن بینجامد.
کیم جونگ اون نشان داده است در ظاهر اعتقاد چندانی به تحولات درونی و تغییرات ندارد. به نظرتان این دیدار می تواند روندی برای تغییرات آینده باشد؟
این دیدار تاثیرات بسیار مهمی بر سرنوشت سیاسی کره شمالی، رژیم کره شمالی، بحث سلاحهای هسته ای در آن و بحران شبه جزیره کره خواهد داشت و به نظر می رسد که ترامپ به یکی از بزرگترین دستاوردهای دوران ریاست جمهوری خود دست پیدا خواهد کرد و کره شمالی در نهایت به سمت غیر هسته ای شدن و چه بسا حل شدن در سیستم مشابه کره جنوبی و اگر خوشبینانه نگاه کنیم به سمت پایان دوران حضور دو کره و شروع روند ادغام دو کره حرکت خواهد کرد والبته هر چند می تواند مشکلاتی برای این مسیرها مطرح شود ولی به نظر می رسد که این اتفاقات خواهد افتاد. کره شمالی در نهایت به درجه ای رسید که مجبور شد دست از مواضع قبلی خود بردارد و فکری برای خروج از این وضعیت دشوار و اسفناکی که گیر کرده بود پیدا کند و نهایتا با مواضعی که ترامپ هم داشت و نشان داده بود که در عین سخت گیری و استفاده از زبان سخت زورمدارانه، حاضر به مذاکره و گفت و گو هست و آن روحیاتی که از یک سیاستمداری که کاسب و بیزنس من هست، اینجا نشان داد.
از لحاظ بین المللی چه تاثیراتی از این روند متصور است؟ به نظرتان می توان این روند را با برجام مقایسه کرد و انتظار بهبود مناسبات ایران و امریکا بود؟
می توان گفت که این دیدار آثار مختلفی بر مناسبات امریکا و کره شمالی، بر بحران شبه جزیره، خلع سلاح هسته ای و چه بسا بر سایر مسائلی که ایالات متحده در دوره ترامپ به دنبال آن هست بگذارد.
به نظر می رسد این دیدار بر مناسبات امریکا و ایران نیز تاثیرگذار است و همانطور که دیدیم ترامپ هم در کنفرانس خبری خود به موضوع ایران هم اشاره کرد. بعد از خروج امریکا از برجام و شروع تحریمها در موعد مقرر، دیدار ترامپ و اون می تواند باعث توجه بیشتر ایالات متحده به اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران هم منتهی شود.
امریکا با این روند تقریبا تمامی مشکلات با کشورهایی را که در دوره جرج بوش پسر از آنها به عنوان محور شرارت یاد کرده بود حل و فصل می کند و تنها بحث ایران می ماند که باید ببینیم چه سرنوشتی پیدا می کند.
این دیدار و توافق را پایدار می بینید؟ چه تردیدهایی نسبت به آن وجود دارد؟
در مورد پایداری این توافق باید گفت که هنوز توافقی شکل نگرفته است و این آغازی است برای مذاکراتی که ادامه پیدا خواهد کرد. اما با توجه به شرایط کره شمالی، چاره ای برای آن کشور باقی نمانده تا که سرانجام پس از دهه ها به سمت مذاکره و پذیرش خواسته های طرف مقابل پیش برود.
شرایط اقتصادی و اوضاع داخلی در کره شمالی به قدری نابسامان هست که شخصی مثل اون را وادار کرده است که به سمت مذاکره و حل و فصل مشکلاتش با ایالات متحده برود.
