یکشنبه, ۱۲ مرداد ۱۴۰۴ / ۰۳:۵۱:۵۷
بعد از برد ایران مقابل مراکش ویدئوی شادی بازیکنان تیم ملی در رختکن، نشان می دهد که همگی هم‌صدا آهنگ “بچه ایرون” را می‌خوانند!
به گزارش آذر صبح، سرود تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ را شنیده‌اید؟ اگر آهنگ “جناب خان” در ذهنتان نقش بسته جواب درستی نیست چون سرود تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ را سالار عقیلی خوانده، بابک زرین ساخته و شعرش از احسان افشاری است!
جام جهانی ۱۹۹۸ علیرضا عصار، ۲۰۰۶ امیر تاجیک، ۲۰۱۴ احسان خواجه امیری و امسال سالار عقیلی؛ اصلا این سرودهای سفارشی فدراسیون فوتبال تحت عنوان “سرود تیم ملی در جام جهانی” چه کارکردی دارد؟ برای چه ساخته می شود؟ چرا همیشه اینهمه حاشیه به همراه دارد؟
در جام ۹۸ علیرضا عصار با استفاده از ابیاتی سنگین و کلمات عجیب و غریب در ترانه‌اش اعتراضات زیادی را به همراه داشت. کمتر کسی را سراغ داریم که حتی یک بیت از آن ترانه را به خاطر سپرده باشد.
در جام جهانی ۲۰۰۶ پس از اما و اگرهای فراوان برای انتخاب خواننده و اعلام گزینه‌هایی چون امیر تاجیک و علیرضا عصار، این تاجیک بود که قطعه “عزم و ایمان فخر و آوازه‌ات آنک” ! را برای تیم ملی خواند. آنرا به یاد دارید؟
اما در سال ۲۰۱۴ بیشترین حاشیه ها رقم خورد، احسان خواجه‌امیری با قطعه “دروازه‌های دنیا” با ترانه‌ای از روزبه بمانی به عنوان خواننده رسمی ایران در جام جهانی برزیل معرفی شد و پس از رونمایی از این قطعه، سیل انتقادات به سمت فدراسیون فوتبال و این خواننده روانه شد، و تنها خاطره ما از همین حاشیه‌هاست، از اعتراض به حضور روزبه بمانی گرفته تا شباهت حال و هوای قطعه به “عشق الهی”.
در این میان، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز، سرود تیم ملی ایران در جام جهانی را و دور از انتظار خواند و کار احسان خواجه امیری را مورد انتقاداتی قرار داد و تلویزیون هم به دلیل روزبه بمانی آنرا پخش نکرد و مدام آهنگی از سیروان خسروی را تکرار کرد که سفارش برنامه بیست-چهارده بود!
اما سرود تیم ملی فوتبال ۲۰۱۸ که به سفارش فدراسیون هم بوده را هم صدا و سیما پخش نمی کند و همان سرود جناب خان است که در برنامه خندوانه یا بیست-هجده پخش شده است، حال برای سرود این دوره چه اتفاقاتی افتاده است، مرور می کنیم:
دی ماه سال گذشته بود که محمدرضا ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال تفاهم نامه ای را با علی اکبر صفی پور مدیرعامل بنیاد رودکی امضا کرد تا سرود تیم ملی فوتبال توسط ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی در تالار وحدت اجرا شود.
پس از امضای تفاهم نامه میان بنیاد رودکی و فدراسیون فوتبال، بار دیگر بازار شایعه پراکنی داغ شد و گزینه های مختلفی برای خواندن سرود تیم ملی مطرح شدند که از آن جمله می توان به همایون شجریان اشاره کرد. این خواننده پس از آگاهی از شایعات با آرزوی موفقیت برای تیم ملی فوتبال اعلام کرد که چنین خبری صحت ندارد.
در نهایت اعلام شد که سه اثر برای تیم ملی ساخته می شود که اولین قطعه با شعری از احسان افشاری و آهنگسازی بابک زرین و صدای سالار عقیلی ساخته می شود، دومین کار هم با شعری از ساعد باقری، آهنگسازی شهرداد روحانی و خوانندگی علیرضا قربانی بود که شهرداد روحانی رهبری هر دو اثر را برعهده گرفت. سومین کار هم مربوط به اثری به آهنگسازی فریدون شهبازیان و شعر عبدالجبار کاکایی بود که اعلام شد خواننده این اثر پس از پایان ساخت معرفی می شود.
در حالی که همه منتظر بودند تا سرودهای تیم ملی را با صدای علیرضا قربانی و سالار عقیلی بشنوند، انتشار یک نامه شوک بزرگی به علاقه مندان به فوتبال و موسیقی وارد کرد. قربانی چهارم اردیبهشت در نامه ای سرگشاده از خواندن سرود تیم ملی انصراف داد و اعلام کرد که جنس و محتوای موسیقی که در طی حدود ۲۲ سال فعالیت اش در آن رشد و پرورش یافته ممکن است با نتیجه و خروجی که مدنظر مسئولان است ناهمگون و ناهماهنگ باشد و به همین دلیل از خواندن این اثر معذور است.
در همان روز بود که مشاور فرهنگی فدراسیون اعلام کرد که حامد همایون و محمد معتمدی هم جزو گزینه های فدراسیون برای خواندن سرود جام جهانی هستند و احتمال اینکه توسط بنیاد رودکی جایگزین قربانی شوند وجود دارد.
اما عاقبت قطعه “۱۱ ستاره” به خوانندگی سالار عقیلی شب بدرقه ملی پوشان ارائه شد که آنهم از همان ابتدا با حاشیه همراه بود و استقبالی از آن نشد.
آهنگساز با تجربه ای چون نادر مشایخی اظهار کرد: موسیقی سرود تیم ملی برای فوتبال بسیار ضعیف است و حیف صدای سالار عقیلی که برای چنین کاری بخواند.
آهنگ این دوره هم از تلویزیون یا رادیو پخش نشد! طنز ماجرا اینجاست که بعد از برد ایران مقابل تیم مراکش ویدئوی شادی بازیکنان تیم ملی در رختکن، نشان می دهد که همگی هم‌صدا آهنگ “بچه ایرون” آرش – خواننده مقیم سوئد – را می خوانند که برای جام جهانی ۲۰۰۶ ساخته است.
هر دوره آهنگی ساخته می شود، آهنگی که زمان و هزینه برای آن صرف می‌شود ولی عاقبت نه کسی آنرا به یاد دارد و نه تاثیری گذاشته است و تا دلتان بخواهد با جنجال و حاشیه همراه است.
در حالی که در این روزهای همزمان با جام جهانی باید این آهنگ بر سر هر کوی و برزنی پخش می شد تا یک وحدت و شادمانی ملی را به همراه داشته باشد.
تا این آهنگ بهانه ای باشد برای هر کسی از هر جای این سرزمین که با شنیدن آن یا خواندن آن، در درونش احساس کند با همه اطرافیان، همکاران، همسایه‌ها، همشری‌ها و هم وطنان در یک تیم قرار دارد، تیم طرفدار موفقیت ایران.
موسیقی ما در تاریخ خود بارها از این گونه قطعات داشته است، قطعاتی که فارغ از هر گونه دسته‌بندی تمام ایرانیان آنرا متعلق به خود و خود را متعلق به آن می‌دانند مانند: سرود ” ای ایران” با صدای غلامحسین بنان و شعر حسین گلاب، ساخته روح الله خالقی یا قطعه “سپیده” با صدای محمد رضا شجریان و شعر هوشنگ ابتهاج، ساخته محمد رضا لطفی.
عصر ایران
