«محمد بن علی بن ملکداد تبریزی»، متخلص به شمس تبریزی، شاعر قرن هفتم هجری که عشق و عرفان در شاه بیت اشعارش حکمفرمایی میکند. او که به ظاهر فردی دیرجوش، بدخلق و گوشهگیر بوده است، برخلاف تصور همگان عشق را برتر از هر مذهب و مکتب دیگری میستاید، اما هیچ کس پی به اسرار درون و نجواهای عاشقانهی او نمیبرد. شمس همواره اطرافیان خود را که از پرداختن به عشق غافل بودند را مورد نکوهش قرار میداد و حتی در مورد پدرش هم میگوید ” او نیک مرد بود ولی عاشق نه”.
وی اضافه کرد: اگر آثار کمتری از شمس در دسترس عموم است، به این معنی نیست که شمس در جایگاه پایینتری از مولانا قرار دارد، جمهوری آذربایجان برای شناخت بیشتر شمس به ایران نیاز دارد.
منبع: ایسنا