داستان یک سفر خورشیدی؛ از پاریس تا تهران

یعنی شرکت‌کنندگان در این مسابقه باید با دوچرخه‌های برقی که انرژی آن از انرژی خورشیدی تولید می‌کند از کشوری به کشور دیگر سفر کنند و آن را به این شرکت گزارش دهند، جاستین و ان سوفی نماینده‌های اصلی این شرکت است که قرار است در این سفر از فرانسه به تهران سفر کنند.

آنها اکنون در بستان آباد استان آذربایجان هستند و قصد دارند تا تهران به این سفر ادامه بدهند.

در رابطه این سفر، چالش‌های آن و بحث‌های مربوط به انرژی خورشیدی جاستین با خبرآنلاین مصاحبه‌ای داشت که می‌توانید آن را اینجا بخوانید:

بحث را از اینجا شروع کنیم، اصلا چه شد که تصمیم گرفتید چنین سفری داشته باشید؟

من همسرم اهل پاریس است و زمانی در همان شرکتی تصمیم می‌گردم که چنین تصمیمی را برگزار کرده، به همین دلیل وقتی که متوجه این موضوع شدم بسیار خوشحال شدم، این یک چالش بسیار خوب برای من و همسرم بود.

از سفرتان بگویید چه چالش‌هایی در طول راه داشتید؟

بزرگترین چالش ما در این مسیر این است که باید هر روز ۲۰۰ کیلومتر رکاب بزنید و در مسیر دیدنی‌های بسیار جذابی وجود دارد که دوست داریم آن‌ها را ببینیم، اما هربار که ما اینکار را می‌کنیم که با مردم هم صحبت کنیم وقت خود را از دست می‌دهیم و احتمال اینکه به پروازمان در تهران نرسیم افزایش پیدا می‌کند.

شما چالش دیگری هم دارید؛ استفاده از دوچرخه برقی که از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند! چطور با این مشکلات کنار ‌آمدید؟

ببینید دوچرخه سواری که به خودی خود چالش‌های خاص خود مثل پنچر شدن لاستیک‌ها و … را دارد، اما اینکه خورشید انرژی دوچرخه ما را تامین می‌کرد خود مشکلات خاص خودش را داشت.

برای مثال در سفر ما برای ۳ یا ۴ روز هوا بارانی بود و این مشکلات زیادی برای ما به همراه داشت. اما یک چیز بسیاری خوبی که درباره انرژی خورشیدی وجود دارد این است که وقتی هوا ابری است هم می‌توانید مقداری انرژی از نور خورشید بگیرید.

در واقع ما در یک روز ابری ۲۵درصد انرژی یک روز عادی را می‌گیریم و این میزان انرژی هم واقعا کافی است. البته وقتی انرژی خورشیدی کمتری داریم سرعت خود را کاهش می‌دهیم و از سویی مسافت کمتری هم می‌رویم.

البته که ما امیدواریم روزها بیشتر آفتابی باشند تا بارانی، اما در مسیرمان در صربستان هوا کاملا بارانی و آفتابی بود و این موضوع در واقع روحیه ما را می‌گرفت.

فکر می‌کنید استفاده از دوچرخه‌ها یا خودروهای برقی که از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کنند، در آینده در کشورهایی مثل ایران به اتفاقی عادی تبدیل می‌شود؟

ببینید دوچرخه‌های برقی هم از انرژی استفاده می‌کنند که خودش از سوخت تولید می‌شود اما در رابطه با این نوع دوچرخه‌ها که از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند شرایط فرق می‌کند. این دوچرخه‌ها هم از سوخت‌های فسیلی استفاده نمی‌کنند و هم انرژی کمتری مصرف می‌کنند.

ما اکنون از ترکیه تا فرانسه آمده‌ایم و نصف انرژی که برای یک بار شارژ کردن یک خودرو برقی لازم دارد را مصرف کردیم. بحث این است که چقدر قرار است  بازدهی حمل و نقل افزایش پیدا کند. با استفاده از خودروهای کوچکتر این بازدهی افزایش پیدا می‌کند. من فکر می‌کنم اینکه هرروز انرژی خورشیدی که درست در سقف دوچرخه ما وجود دارد باعث می‌شود روزانه مسیری ۲۰۰کیلیومتری را طی کنیم فوق‌العاده است. اگر بخواهیم کارهای متنوعی می‌توانیم با وسایل برقی انجام بدهیم.

البته به نظر من اولین شرط چنین اتفاقی داشتن فرهنگ دوچرخه‌سواری است من نمی‌دانم در کشور شما چنین شرایطی وجود دارد یا نه. می‌توانم تصور کنم که در کشور گرمی مثل ایران دوچرخه سواری کار سختی باشد ولی دوچرخه‌های خورشیدی با سقفی که از پنل خورشیدی دارند می‌توانند این مشکل را حل کنند و راه‌حلی برای دوچرخه‌سواری در کشوری گرم باشد.

اگر شما به کشوری مثل چین بروید می‌بینید تعداد دوچرخه‌های برقی بیشتر از خودروها است. یک زمانی همه در چین خودرو سوار می‌شدند و چنین اتفاقی در این کشورها غیرممکن به نظر می‌رسید. ببینید با این ترافیک‌هایی که در شهرها وجود دارد مردم واقعا از رانندگی لذت نمی‌برند و همه دوست دارند سوار دوچرخه شوند.

در راه در رابطه با این نوع دوچرخه‌ها با مردم حرف زدید؟ واکنش آنها چه بود؟

ببینید همه می‌دانند یک پنل خورشیدی چیست و همه متوجه می‌شدند که دوچرخه دارد از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند. این موضوعی نبود که روی مردم تاثیر گذار باشد، به نظرم سفر کردن موضوع الهام‌بخشی برای مردم بود. اینکه می‌دیدند یک زن و شوهر جوان به این شکل در حال سفر کردن هستند برای آنها مهم بود.

البته این را هم باید بگوییم در کشور من یعنی کانادا یا کشورهای بالکان ما پنل‌های خورشیدی بسیاری می‌دیدیم، من نمی‌دانم چقدر طول کشید که چنین اتفاقی در کشورهای غربی رخ بدهد، اما این واقعا زیبا است که استفاده از چنین انرژی تجدیدپذیری تا این حد توسعه پیدا کرده.

همه دیگر می‌دانند که ما نمی‌توانیم به مسیر کنونی خودمان ادامه بدهیم و باید تصمیم‌های هوشمندانه‌تری بگیریم تا از انرژی تجدیدپذیر و ارزان‌تری استفاده کنیم.

به بحث سفرتان برگردیم، در طول مسیر شما از کشورهای مختلف عبور کردید و با فرهنگ‌های مختلف آشنا شدید، از این تجربه‌تان بگویید؟

به نظر من و همسرم جذاب‌ترین کشوری که به آن سفر کردیم ایتالیا بود، مردم در آنجا با ما عکس می‌گرفتند و … اما از ایتالیا که وارد اسلوونی شدیم تقریبا همه چیز تغییر کرد، آنها هیچ واکنشی به ما نشان نمی‌دادند. اما در بقیه کشورها مثل صربستان یا ترکیه مردم واکنش‌های بسیار خوبی به ما نشان می‌دادند.

دوچرخه ما دو نفره است و صندلی نفر  دوم روبه غقب است به این دلیل ما واکنش همه افراد را می‌توانیم ببینیم. در طول مسیر ما همه خوشحال و متعجب بودند که یک دوچرخه‌ای را ببینند که با انرژی خورشیدی کار می‌کنند.

از کدام مسیر می‌خواهید وارد ایران بشوید؟

ما از مرز ایران با ترکیه در بازرگان وارد کشورتان می‌شویم، بعد مستقیم به سمت دریای خزر و سپس تهران می‌آییم. البته من مطمئن نیستم که دوچرخه‌ام را وارد شهر تهران کنم چون به نظرم اینکار معادل خودکشی است.

این بسیار تاسف برانگیز است که ما نمی‌توانیم برخی از شهرهای ایران مثل اصفهان یا شیراز را ببینیم، اما این مسیری است که شرکت برای ما مشخص کرده و یکی مشکلات ما این است که زمانمان بسیار محدود است تا بتوانیم همه مناطق باستانی را ببینیم.

قصد دارید با اتمام سفرتان به استفاده از دوچرخه خورشیدیتان برای زندگی عادیتان استفاده کنید؟

این سوال بسیار خوبی است، راستش من نمی‌دانم که با رفتن ما قرار است چه بر سر دوچرخه بیاید. امیدوارم کسی را در ایران پیدا کنم که بعد از ما دوچرخه را به چین ببرد. اما شاید مجبور باشم دوچرخه را در خیابانی بگذارم یا کسی را پیدا کنم که بتواند به ما کمک کند این دوچرخه را به ونکوور بفرستیم.