جمعه, ۱۴ آذر ۱۴۰۴ / ۱۷:۱۲:۳۵
اگر این افراد دریافتی های ادعایی را گرفته اند باید با آنها برخورد شود و اگر آنچه گفته اند تهمت بوده، باید دید هدف، فراری دادن چه کسانی است؟
به گزارش آذر صبح، عصر ایران نوشت: موسسه مالی و اعتباری ثامن الحجج این روزها تیتر اول بسیاری از رسانه هاست، حتی بیش از زمانی که منحل نشده بود. پرونده این مؤسسه هم اکنون در حال بررسی است و از ۱۲ هزار میلیارد تومان صحبت می شود، یک عدد نجومی و شگفت انگیز!
درست در بحبوحه بررسی این پرونده که در آن هزاران مال باخته به خاک سیاه نشسته اند و بخشی از ناآرامی های دی ماه ۹۶ مربوط به آن است، ناگهان خبری منتشر می شود که تمام ماجرای ۱۲ هزار میلیارد تومانی به حاشیه چند نام برود: یک مجری که در کار خنداندن مردم است، یک مجری که معروف است به درآوردن اشک مخاطبان، یک چهره سیاسی و یک چهره نظامی! ترکیب جالب و هوشمندانه ای است.
گفته می شود که هر کدام از این ها ، چندین میلیارد تومان در قالب وام و هدیه دریافت کرده اند؛ خبر می پیچد و مردمی که باید بپرسند پشت پرده موسسات مالی و اعتباری چه جریان هایی قرار داشته اند، حامیان سیاسی شان که ها بوده اند، هزاران میلیارد تومان پول مردم دقیقاً چگونه هزینه شده است ؟ و… سرگرم ۴ نام می شوند: یک خنداننده،یک گریاننده،یک دیپلمات و یک افسر!
ماجرا چندان طول نمی کشد که سه نفر از چهار نفر می گویند که چنین خبری از بیخ و بن دروغ بوده است. می گویند که حتی ریالی وام نگرفته اند و دریافتی دیگری هم نداشته اند. از بانک مرکزی می خواهند لیست وام ها را منتشر کند تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. نفر چهارم هم بی آن که توضیحی بدهد مستقیماً به دادسرا می رود تا علیه منتشر کنندگان این تهمت شکایت کند و مدعیان را وعده می دهد به محضر قاضی؛ بقیه هم اعلام می کنند که چنین خواهند کرد.
این که یک رسانه این خبر را منتشر کرده، چندان مهم نیست. مهم این است که بررسی کنند چه جریانی در کار است تا ماجرای چند هزار میلیاردی را در قالب یک عملیات ژورنالیستی تحت الشعاع قرار دهد؟ مهم این است که بررسی کنند که آیا آنچه این افراد بدان متهم شده اند واقعیت دارد؟ اگر دارد که تا ریال آخر باید از ایشان بگیرند ولی اگر مشخص شد که آنچه گفته شده، سناریویی برای انحراف افکار عمومی از دزدان واقعی بوده، باید طراحان سناریو را شناسایی کرد، طراحانی که لابد آنقدر آن پشت ها ، پول و رانت و ارتباطات گرانقیمت وجود دارد که می صرفد با آبروی افراد بازی کنند و قربانی بگیرند تا “اصل کاری ها” قسر در بروند، درست مانند پرت کردن سنگی بر آب تا حواس نگهبان بدان سمت پرت شود و دزدان در سوی دیگر، فرصتی برای گریز داشته باشند.
این انتظار زیادی نیست که مردم در این ماجرا دارند: دستگاه قضایی و اطلاعاتی، موضوع را خارج از نوبت پیگیری کند، اگر ادعاها درست باشد، با این افراد برخورد شود و اگر آنچه گفته اند، ساختگی بوده و هدف، رد گم کنی است، مهم ترین چیز، یافتن چیزی است که قرار می خواهند در این هیاهو پنهانش کنند.
