میلاد هشتمین اختر تابناک امامت شاید بهانه خوبی باشد که گریزی به عدم وجود محدودیت برای استفاده از القاب و نام های متبرک معصومان و مقدسات بزنیم و بپرسیم چرا تقدس نام و مهر متبرک معصومان باید به این راحتی قربانی بی کفایتی عده ای شود؟
فاطمه مرتضوی/ آذر صبح: ۱۱ذی القعده مولود یکی از عزیزترین خاندان اهل بیت نبوت است که همیشه حضورش در سرزمین ما افتخاری برای ایرانیان بوده است.
مدت زیادی از سکونت هشتمین ستاره آسمان امامت در این مرز وبوم می گذرد اما هنوز هم مردم ایران زمانیکه گذر روزهای تقویم به امروز می افتد همگی دلتنگ آرامش صحن ها وایوان های حریم امنش می شوند و به شکرانه بودن زیر سایه عنایتش به یکدیگر شادباش می گویند.
امسال هم کم تعداد نبود کمپین هایی که در فضای مجازی با هشتگ هایی مثل #بودیارین-سروسامانی-رضادی و مطالب و پیام تبریکاتی که به بهانه همین مناسبت القاب مختلف علی بن موسی رضا(ع)را در خود جای داده بودند و در سراسر فضاهای مجازی دست به دست می شدند، القابی مثل ضامن آهو یا ثامن الحجج و…
چند سال پیش شاید با شنیدن این القاب ذهن شنونده تنها به سمت بزرگی و کرم حضرت رضا(ع)سوق داده می شد اما اخیرا اخبار تلخی که در جامعه مان پیچیده در روز میلاد ثامن الحجج شاید یادآور اتفاقات دیگری هم در اذهان عمومی باشد.
شنیدن اخبار اختلاس های چندین میلیاردی از بیت المال، تعلق وام های بلاعوض برای ژن های خوب، ربا های که تنها به اسم وام به ملت داده می شوند، به قدر کافی برای مردم آزاردهنده است اما نکته غیرقابل تحمل اینجاست که چرا عده ای برای رسیدن به اهداف و منافع غیرقابل توجیه خود از نام مقدسات و معصومان سو استفاده می کنند؟
از آنجاکه محدودیتی برای استفاده از نام معصومان و مقدسات در موسسات مختلف وجود ندارد، موجب می شود کسانیکه پایبند قوانین و اصول نیستند به راحتی پای نام و نشان متبرک معصومان را وسط تخلفات خود کشیده و اعتقادات مردم را به بازی بگیرند.
بحث فقط در انتخاب نام موسسه خلاصه نمی شود انگار این روزها واژه ها معنای جدیدی پیدا کرده اند و برای امور دیگری کاربرد دارند چراکه ضامن آهو سالیان طویلی فقط یادآور لقب علی بن موسی رضا(ع) بوده اما امروز خزانه دارهای موسسه هایی که به اسم همان حضرت پیوند داده شده کلمه ضامن را فقط برای ضامن کارمند،ضامن کسبه یا سند و…به کار می برند.
جالب است که قرن ها پیش خود حضرت را با زهر به شهادت رساندند و اینک با اثبات بی لیاقتی و بی شرافتی های خود نام و القاب آن حضرت را به سخره می گیرند تا در پس سپری که از کرم نام آنان می سازند راحت تر خون ومال مردم را بمکند.
زهری که دیروز جان آن امام همام را گرفته امروز درجام هایی با نام وام به خود این ملت خورانده می شود که صد البته این زهر برای خود حضرات شیرین تر از عسل است عسلی که به نام ثامن الحجج و به کام زالو صفتان است.