استان خراسان رضوی و به ویژه شهرستانهای شمالی آن از دیگر مناطق جغرافیایی ایران است که به واسطه کاهش شدید نزولات جوی و نیز تبخیر شدید آبهای سطحی، با چالش جدی در حوزه منابع آب رو به رو است؛ استان پرجمعیتی که بررسیها نشان میدهد آنچنان که باید و شاید مدیریت منابع آب در آن به خوبی اجرا نمیشود و در حوزه مدیریت آبهای مرزی نیز به شدت ضعیف عمل میکند.
به گزارش آذر صبح، بخش عمدهای از مساحت استان خراسان رضوی با بیش از ۶ میلیون نفر جمعیت، منطبق با حوضه آبریزی است که تنها بخش کوچکی از آن در خاک ایران قرار دارد و بخش زیادی از مساحت آن در خاک کشورهای افغانستان و ترکمنستان قرار دارد؛ حوضه آبریزی که در ایران با نام قره قوم شناخته میشود و در سالهای اخیر با کاهش قابل توجه بارشهای جوی رو به رو شده است.
اگرچه حوضه آبریز قره قوم در ایران شامل آبراهههای متعددی است که به رود تجن میریزند، اما بر اساس واقعیتهای جغرافیایی بسیاری از آبراهههای این حوضه آبریز به دلیل نزدیکی با مرزهای شمال شرقی کشور از مرزها خارج میشوند و کنترل چندانی بر روی منابع آب آن وجود ندارد.
حوضه آبریز قره قوم چیزی حدود ۴۴ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و بخشهای قابل توجهی از شهرستانهای مرزی سرخس، کلات و درگز را پوشش میدهد. بر اساس گزارشهای منتشر شده توسط وزارت نیرو، این حوضه آبریز در سال جاری شاهد تنها ۱۴۲ میلیمتر بارندگی بوده، در حالی که سال گذشته در این حوضه بیش از ۱۸۰ میلیمتر بارندگی صورت گرفت و همچنین متوسط بلند مدت بارندگی آن چیزی حدود ۲۲۰ میلیمتر است.
ناگفته پیداست که وضعیت منابع آب در این حوضه به واسطه کاهش نزولات جوی دچار بحران جدی شده است و بیش از یک سوم بارشهای خود را در عرض ۵۰ سال گذشته از دست داده است. کاهش نزولات جوی البته همه مشکل پیش آمده برای این حوضه آبریز نیست و در پی افزایش میانگین دمای هوا که در سالهای اخیر روند شتابانی داشته است، مشکل تبخیر سریع آبهای سطحی نیز بر مشکلات آبی این منطقه از کشور افزوده شده است.